ماده 41 قانون مدیریت خدمات کشوری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (added Category:مواد قانون مدیریت خدمات کشوری using HotCat) |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:مواد قانون مدیریت خدمات کشوری]] |
نسخهٔ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۶
ماده ۴۱ قانون مدیریت خدمات کشوری: ورود به خدمت و تعیین صلاحیت استخدامی افرادی که داوطلب استخدام در دستگاههای اجرائی میباشند براساس مجوزهای صادره، تشکیلات مصوب و رعایت مراتب شایستگی و برابری فرصتها انجام میشود.
توضیح واژگان
استخدام عبارت از سپردن تعهد و پذیرش کلیه قوانین و خط مشی های اداری از طرف یک فرد و دادن تأمین در قبال اعمال آن تعهدات از طرف اداره می باشد.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
قانون گذار چهار شرط اساسی و مهم را برای دستگاه های اجرایی در مورد ورود به خدمت معین کرده است:
1- داشتن مجوز استخدامی صادره از مراجع ذی ربط
2- استخدام در چهارچوب تشکیلات مصوب
3- رعایت مراتب شایستگی در استخدام
4- رعایت مراتب برابری فرصت ها در استخدام[۲]
مواد مرتبط
اصل 28 قانون اساسی نیز برابری در تصدی خدمات عمومی را مورد توجه قرار می دهد. ماده 54 قانون مدیریت خدمات کشوری استقرار شایسته سالاری و نظام شایستگی، هم چنین ماده 34 قانون مدیریت خدمات کشوری رعایت چارچوب قانونی استخدام را مطمح نظر قرار داده اند.[۳]
منابع
- ↑ ابراهیم موسی زاده. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6320768
- ↑ ابراهیم موسی زاده. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6321064
- ↑ ابراهیم موسی زاده. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6321064