ماده 39 قانون حمایت خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۳۹ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱''': در کلیه موارد، [[حکم قطعی|قطعی]] و قابل اجراء بودن [[گواهی عدم امکان سازش]] یا [[حکم طلاق]] باید از سوی [[دادگاه]] صادرکننده رأی نخستین گواهی و همزمان به دفتر رسمی ازدواج و طلاق ارائه شود. | '''ماده ۳۹ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱''': در کلیه موارد، [[حکم قطعی|قطعی]] و قابل اجراء بودن [[گواهی عدم امکان سازش]] یا [[حکم طلاق]] باید از سوی [[دادگاه]] صادرکننده رأی نخستین گواهی و همزمان به دفتر رسمی ازدواج و طلاق ارائه شود. | ||
== توضیح واژگان == | |||
رای قطعی: است که از هیچ‌یک از [[طرق عادی شکایت|طرق عادی]]، قابل شکایت ([[واخواهی]]، [[تجدیدنظر خواهی|تجدیدنظر]]) نباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1345204|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=24}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مواد قانون حمایت خانواده]] | [[رده:مواد قانون حمایت خانواده]] | ||
[[رده:ثبت طلاق]] | [[رده:ثبت طلاق]] | ||
[[رده:گواهی عدم امکان سازش]] | [[رده:گواهی عدم امکان سازش]] | ||
[[رده:حکم طلاق]] | [[رده:حکم طلاق]] | ||
نسخهٔ ۷ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۹
ماده ۳۹ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱: در کلیه موارد، قطعی و قابل اجراء بودن گواهی عدم امکان سازش یا حکم طلاق باید از سوی دادگاه صادرکننده رأی نخستین گواهی و همزمان به دفتر رسمی ازدواج و طلاق ارائه شود.
توضیح واژگان
رای قطعی: است که از هیچ‌یک از طرق عادی، قابل شکایت (واخواهی، تجدیدنظر) نباشد.[۱]
منابع
- ↑ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1345204