ماده 61 قانون امور حسبی
ماده ۶۱ قانون امور حسبی: پدر یا مادر محجور مادام که شوهر ندارد با داشتن صلاحیت برای قیمومت بر دیگران مقدم می‌باشد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
محجور: به کسی که حق تصرف در اموالش را ندارد، محجور گویند.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
با این که قیمومت یک سمت قضایی است اما در دیدگاه عامه مردم قیمومت بیش تر یک سازمان خانوادگی است و دادگاه نیز به انتخاب بیگانگان کمتر رغبت نشان می‌دهد. از این رو با این که در حقوق ایران مادر ولایتی بر فرزند ندارد اما اخلاق عمومی به حق مادر را شایسته قیمومت می‌داند و پس از مرگ پدر به عنوان قیم می‌تواند تعیین شود.[۲] البته باید توجه داشت حق تقدم پدر در مورد کودکان یا محجورانی است که پس از پایان دوره صغر رشد نیافته‌اند مصداق ندارد چرا که پدر ولی قهری است و نیاز به سمت قیمومت ندارد. این حق تقدم تنها در موردی مفید است که فرزند خانواده پس از بلوغ و رشد نیاز به سرپرست پیدا کند.[۳]
منابع
- ↑ احمد داودی. حجر و قیمومت. مجموعه حقوقی، سال ششم، ش8، 1321. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5090872
- ↑ ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی خانواده (جلد دوم) (اولاد، روابط پدر و مادر و فرزندان نسب). چاپ 7. شرکت سهامی انتشار، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4196848
- ↑ ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی خانواده (جلد دوم) (اولاد، روابط پدر و مادر و فرزندان نسب). چاپ 7. شرکت سهامی انتشار، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4196852