ماده 158 قانون امور حسبی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۲ توسط راحله تخت روان (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 158 قانون امور حسبی: حکم باید مشتمل بر امور زیر باشد:

۱- نام و نام خانواده درخواست ‌کننده.

۲- مشخصات غایب.

۳- دلایل و مستندات حکم.

۴- تاریخ صدور حکم.

توضیح واژگان

حکم: در صورتی که رای دادگاه راجع به ماهیت دعوا بوده و قاطع باشد حکم نامیده می‌شود.[۱]

نام: یا اسم واژه ای است که دلالت بر شخص، شیء یا مکانی نماید. بسیاری از علما اسم را از ریشه «سمو» به معنای بلندی می دانند و نامگذاری را موجب معرفت و علو مقام دانسته اند. برخی از علما نیز نام را علامت و نشانه مهمی دانسته اند زیرا ریشه اسم را «وسم» می دانند.[۲]

نام خانوادگی: نام خانوادگی، نامی است که تمام افراد یک خانواده به آن نام شناخته می‌شوند.[۳]

غایب مفقودالاثر: کسی است که از غیبت او مدت بالنسبه مدیدی گذشته و از او به هیچ وجه خبری نباشد.[۴]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

حکم موت فرضی بر پایه غلبه عرفی است و هنگامی صادر می شود که ظن مرگ غایب بر زنده بودن وی غالب شود. بنابراین اولا باید دادگاه تاریخ پیدایش این ظن را در حکم تعیین کند. ثانیا ممکن است خلاف آن ثابت شود یا غایب برگردد. در این صورت به دستور ماده 161 قانون امور حسبی، در هر موقع که موت حقیقی یا زنده بودن غایب معلوم شود، اقداماتی که راجع به فوت فرضی او به عمل آمده است بلااثر خواهد شد، مگر اقداماتی که برای حفظ و اداره اموال غایب شده است.[۵]

منابع

  1. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 573440
  2. حسن زارعی محمودآبادی. وضعیت افراد فاقد شناسنامه و مشکوک التابعه - تحلیل ماده 45 قانون ثبت احوال. کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد، 1395.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405908
  3. مراد مقصودی. حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و محجورین). چاپ 2. خرسندی، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6445268
  4. ماده 1011 قانون مدنی
  5. سیدمرتضی قاسم زاده. امور حسبی غایب مفقود الاثر. چاپ 1. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2708540