ماده 158 قانون امور حسبی

ماده 158 قانون امور حسبی: حکم باید مشتمل بر امور زیر باشد:

۱- نام و نام خانواده درخواست ‌کننده.

۲- مشخصات غایب.

۳- دلایل و مستندات حکم.

۴- تاریخ صدور حکم.

توضیح واژگان

حکم: در صورتی که رای دادگاه راجع به ماهیت دعوا بوده و قاطع باشد حکم نامیده می‌شود.

نام: یا اسم واژه ای است که دلالت بر شخص، شیء یا مکانی نماید. بسیاری از علما اسم را از ریشه «سمو» به معنای بلندی می دانند و نامگذاری را موجب معرفت و علو مقام دانسته اند. برخی از علما نیز نام را علامت و نشانه مهمی دانسته اند زیرا ریشه اسم را «وسم» می دانند.

نام خانوادگی: نام خانوادگی، نامی است که تمام افراد یک خانواده به آن نام شناخته می‌شوند.

غایب مفقودالاثر: کسی است که از غیبت او مدت بالنسبه مدیدی گذشته و از او به هیچ وجه خبری نباشد.

نکات تفسیری دکترین ماده 158 قانون امور حسبی

حکم موت فرضی بر پایه غلبه عرفی است و هنگامی صادر می شود که ظن مرگ غایب بر زنده بودن وی غالب شود. بنابراین اولا باید دادگاه تاریخ پیدایش این ظن را در حکم تعیین کند. ثانیا ممکن است خلاف آن ثابت شود یا غایب برگردد. در این صورت به دستور ماده 161 قانون امور حسبی، در هر موقع که موت حقیقی یا زنده بودن غایب معلوم شود، اقداماتی که راجع به فوت فرضی او به عمل آمده است بلااثر خواهد شد، مگر اقداماتی که برای حفظ و اداره اموال غایب شده است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 158 قانون امور حسبی

1. حکم باید شامل نام و نام خانوادگی درخواست‌ کننده باشد.
2. حکم باید مشخصات غایب را شامل شود.
3. دلایل و مستندات مرتبط با حکم باید در آن ذکر شود.
4. تاریخ صدور حکم باید درج شود.