ماده 290 قانون امور حسبی

ماده 290 قانون امور حسبی: وصیتی که مطابق مواد قبل (‌در موارد غیرعادی) واقع می شود بعد از گذشتن یک ماه از تاریخ مراجعت و رسیدن موصی به محلی که ‌بتواند به یکی از طرق مذکور در ماده ۲۷۶ وصیت کند یا گذشتن یک ماه از تاریخ باز شدن راه و مرتفع شدن مانعی که به واسطه آن مانع نتوانسته موصی ‌به یکی از طرق مذکور وصیت نماید بی ‌اعتبار می شود مشروط به اینکه در مدت نامبرده موصی متمکن از وصیت باشد.

مواد مرتبط

• ماده 276 قانون امور حسبی

توضیح واژگان

وصیت: به تملیک مال اعم از عین یا منافع یا اعطای حق تصرف آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.

نکات تفسیری دکترین

هر گاه وضع فوق العاده موصی پایان پذیرد و قبل از فوت، توانایی وصیت نامه عادی را پیدا کند، موصی باید وصیت نامه را به یکی از طرق مندرج در ماده 276 انجام دهد در غیر این صورت بعد از گذشتن یک ماه از تاریخ مراجعت و رسیدن موصی به محلی که ‌بتواند وصیت کند یا گذشتن یک ماه از تاریخ باز شدن راه و مرتفع شدن مانعی که به واسطه آن مانع نتوانسته موصی ‌به یکی از طرق مذکور وصیت نماید، وصیت بی ‌اعتبار می شود و در صورتی که وصیت نامه تنظیم شده در شرایط فوق العاده از طرف ذینفع در دادگاه ابراز شود که در مدت مقرر تجدید نشده است، فاقد اعتبار قانونی است مگر این که اشخاصی که از وجود وصیت متضرر می شوند به صحت آن اقرار نمایند.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. وصیت‌های انجام شده در شرایط غیرعادی باید پس از رفع شرایط غیرعادی به‌صورت رسمی تجدید شوند.
2. اگر وصیت‌کننده به محلی برسد که امکان وصیت رسمی فراهم باشد و یک ماه از این بازه زمانی بگذرد، وصیت غیررسمی قبلی بی‌اعتبار می‌شود.
3. پس از باز شدن راه‌ها یا رفع موانع، وصیت غیررسمی یک ماه اعتبار دارد و پس از آن باطل می‌شود، مگر اینکه به‌صورت رسمی تجدید شود.
4. امکان تجدید وصیت به‌صورت رسمی باید در مدت یک ماه وجود داشته باشد، در غیر این صورت وصیت غیررسمی اعتبار خود را از دست می‌دهد.
5. عدم اقدام برای وصیت به‌روش‌های رسمی در بازه یک ماهه به بی‌اعتباری وصیت قبلی می‌انجامد.

رویه های قضایی

نظریه مشورتی شماره 7/8877 مورخ 1377/12/10 اداره حقوقی قوه قضاییه آمده است: با عنایت به مفاد مواد 829 و 838 قانون مدنی که به موجب آن موصی حتی در صورتی که موصی له موصی به را قبض کرده باشد می تواند از وصایت خود رجوع کند، تفویض وکالت بعدی به موسسه خیریه نسبت به انتقال موصی به، مبین عدول از وصیت قبلی است.