حرمت

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

حرمت به معنای چیزی است که شکستن احترام آن مجاز نیست و در اصطلاح، الزام مکلف به ترک کاری را حرمت می‌گویند.[۱] در واقع به معنای طلب ترک یک کار است به گونه‌ای که در صورت مخالفت مخاطب و انجام کار مورد نهی، عقاب و کیفر در پی خواهد داشت.[۲]

مواد مرتبط

منابع

  1. آیت اله اکبر هاشمی رفسنجانی. فرهنگ قرآن (کلید راهیابی به موضوعات و مفاهیم قرآن کریم) (جلد دهم). چاپ 1. بوستان کتاب، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655556
  2. ابوالحسن محمدی. مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه. چاپ 39. دانشگاه تهران، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668000