آیین دادرسی مدنی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
آیین دادرسی مدنی، مجموعه اصول و مقرراتی است که در مقام رسیدگی به امور حسبی و کلیه دعاوی مدنی و بازرگانی در دادگاههای عمومی، انقلاب، تجدیدنظر، دیوان عالی کشور و سایر مراجعی که به موجب قانون موظف به رعایت آن میباشند به کار میرود.[۱]
در خصوص عبارت آیین دادرسی مدنی، شایان ذکر است که «آیین» به معنی رسم، روش، عرف، قاعده و کیش است. در قانون آیین دادرسی مدنی، آیین به معنای رسم و روش به کار رفتهاست. «دادرسی» نیز یعنی روش رسیدگی برای حکم کردن و قضاوت.[۲]
مواد مرتبط
در اصطلاحات اسلامی
در اصطلاحات اسلامی مطلقاً به مقررات رسیدگی طرق الحکم میگفتند، در واقع قوانینی است که قضات در رسیدگی مدنی و امور حسبی به کار میبرند.[۳]
کتب مرتبط
- آیین دادرسی مدنی (کریمی)
- آیین دادرسی مدنی (بهرامی)
- مختصر آیین دادرسی مدنی (مهاجری)
- آیین دادرسی مدنی (افتخار جهرمی و السان)
- آیین دادرسی و اجرای احکام مدنی (موحدیان)
- آیین دادرسی مدنی (دوره پیشرفته) (شمس)
- آیین دادرسی مدنی دوره بنیادین (شمس)
- آیین دادرسی مدنی (سید جلال الدین مدنی)
- آیین دادرسی مدنی و بازرگانی (متین دفتری)
- آیین قضاوت مدنی در محاکم ایران (مهاجری)
- قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی (مهاجری)
- آیین دادرسی مدنی و بازرگانی دادگاه های عمومی و انقلاب (صدرزاده افشار)
منابع
- ↑ ماده ۱ قانون آیین دادرسی مدنی
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد اول). چاپ 1. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 460256
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 338332