اهل لغت، به گردآورنده، جمع کننده، و فراهم کننده، حایز گویند و در اصطلاح، حایز، شخصی است که با رعایت مقررات مربوط به اموال مباح، آنها را تصرف می کند.[۱]

مواد مرتبط

ماده ۱۴۶ قانون مدنی

جستارهای وابسته

اسباب تملک

حیازت

مباحات

منابع

  1. مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد دوم). چاپ 2. محراب فکر، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 420560