ماده 150 قانون امور حسبی

ماده 150 قانون امور حسبی: در موردی که اموال غایب به تصرف ورثه یا امین داده شده باشد دادگاه می تواند حق ‌الزحمه متناسبی از درآمد اموال برای ورثه یا امین ‌معین نماید هزینه حفظ و اداره اموال غایب از اموال غایب برداشته می شود.

توضیح واژگان

غایب مفقودالاثر: کسی است که از غیبت او مدت بالنسبه مدیدی گذشته و از او به هیچ وجه خبری نباشد.

تصرف: در لغت، یعنی چیزی را به دست آوردن، دست به کاری زدن و مالک شدن چیزی را گویند. تصرف در اصطلاح به وضعیتی که مالی در اختیار شخصی بوده و آن شخص، بتواند به حق یا عدوان، در مورد آن مال تصمیم‌گیری نماید. به عبارت دیگری به هرگونه مداخله مادی و یا حقوقی که باعث ایجاد تغییر و تحول در شیئی گردد؛ تصرف گویند.

ورثه: به کسی می گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبرا بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می یابد.

امین: در لغت به معنای امانت دار و کسی است که مردم به علت درستکاری به او اعتماد می کنند و در اصطلاح حقوقی امین دارای دو معنا است یکی به معنای خاص است و به کسی گفته می شود که مال غیر را به نفع مالک آن نگهداری می کند، خواه در مقابل حفظ مال از مالک اجرت دریافت کند و یا مجانا امانت مال را به عهده بگیرد و دیگری هم به معنای عام است و به کلیه کسانی که وضع ید آنان بر مال دیگری، قانونی و ناشی از عقود مذکور در قانون است، اطلاق می گردد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

دادگاه نمی تواند بدون رضایت شخص، او را به سمت امین غایب، منصوب کند. همچنین در صورتی که شخص رضایت به امین بودن داشته باشد می تواند از دادگاه مطالبه اجرت نماید دادگاه باید حق الزحمه مناسبی برای وی تعیین کند. هزینه حفظ و نگهداری از اموال غایب و هزینه ای که برای رسیدگی به امور غایب می شود از اموال غایب باید تادیه شود. در صورتی که غایب درآمدی نداشته باشد که هزینه ها با آن پرداخت شود و امین هم قصد تبرع نداشته باشد به نظر می رسد بتوان قسمتی از اصل مال را برای نگهداری و اداره باقی مانده آن به عنوان حق الزحمه امین پرداخت نمود.