ماده 3 مکرر قانون صدور چک

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 3 مکرر قانون صدور چک (الحاقی 1382/06/02): چک فقط در تاریخ مندرج در آن یا پس از تاریخ مذکور قابل وصول از بانک خواهد بود.

توضیح واژگان

چک: به نوشته ای که به وسیله ی آن صاحب حساب از پولی که در بانک دارد مبلغی دریافت می نماید و یا به دیگری حواله می کند، چک گفته می شود.[۱]اقسام چک عبارتند از؛ چک عادی، چک تایید شده، چک تضمین شده، چک مسافرتی.[۲]

نکات توضیحی

لازم به ذکر است که از عبارت «یا پس از تاریخ مذکور» چنین متبادر به ذهن می شود که درصورتی که چک در هر تاریخی پس از تاریخ مندرج در چک به بانک ارائه شود و صادرکننده در آن بانک حساب داشته باشد، بانک موظف به قبول چک می باشد و درصورت داشتن موجودی، وجه چک باید به دارنده چک پرداخت گردد.[۳]

رویه های قضایی

برابر نظریه مشورتی شماره 7/5110 مورخ 1387/08/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه، درصورتی که زمان نوشتن چک مقدم بر تاریخ پرداخت باشد، سبب خروج آن از مقررات چک نبوده، آن مورد نیز چک محسوب و صادرکننده مشمول مقررات قانون صدور چک خواهد بود.[۴]

منابع

  1. محمد سلطانی. حقوق بانکی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3834364
  2. ماده 1 قانون صدور چک
  3. محسن حاتمی پور. چک در قانون و رویه قضایی (با اصلاحات و الحاقات 1400/1/29). چاپ 1. انتشارات دادگستری کل استان تهران، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6652188
  4. محسن حاتمی پور. چک در قانون و رویه قضایی (با اصلاحات و الحاقات 1400/1/29). چاپ 1. انتشارات دادگستری کل استان تهران، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6652188