داده ترافیک
داده ترافیک را هرگونه دادهای میتوان دانست که سامانههای رایانه ای در راستای امکان ردیابی آنها از مبدأ تا مقصد تولید میکنند. این دادهها اطلاعاتی نظیر مبدأ، زمان، حجم ارتباط و نوع خدمات است. اطلاعات مشترکین را نیز باید هرگونه اطلاعات در خصوص کاربری دانست که از خدمات دسترسی استفاده میکند. این اطلاعات شامل اطلاعاتی از قبیل نوع خدمات، مدت زمان استفاده از خدمات، آدرس جغرافیایی و هویت کاربر است.[۱]
به موجب تبصره یک ماده ۳۲ قانون جرایم رایانه ای ۱۳۸۸: «داده ترافیک هرگونه دادهای است که سامانههای رایانهای در زنجیره ارتباطات رایانهای و مخابراتی تولید میکنند تا امکان ردیابی آنها از مبدأ تا مقصد وجود داشته باشد. این دادهها شامل اطلاعاتی از قبیل مبدأ، مسیر، تاریخ، زمان، مدت و حجم ارتباط و نوع خدمات مربوطه میشود.»
مطابق الزام قانونی ماده ۳۲ قانون مذکور، ارائه دهندگان خدمات دسترسی (سروِرها) موظفند دادههای ترافیک را حداقل تا شش ماه پس از ایجاد نگهداری کنند. همچنین مطابق ماده ۳۳ قانون مذکور، ارائه دهندگان خدمات میزبانی داخلی موظفند داده ترافیک حاصل از تغییرات ایجاد شده را حداقل تا پانزده روز نگهداری کنند.
مواد مرتبط
ماده ۶۶۷ قانون آیین دادرسی کیفری
ماده ۶۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری
منابع
- ↑ فصلنامه دیدگاههای حقوقی شماره 48 زمستان 1388. دانشکده علوم قضایی و خدمات اداری، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 624140