ماده 47 قانون امور حسبی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۷ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۲۳ توسط راحله تخت روان (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۷ قانون امور حسبی: در مورد دعوی خیانت یا عدم لیاقت و سایر موجبات عزل وصی یا قیم یا ضم امین ترتیب رسیدگی مطابق مقررات این قانون است و حکمی که در این خصوص صادر می‌شود مطابق آئین دادرسی مدنی قابل پژوهش و فرجام است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

قانونگذار در ماده ۴۷ قانون امور حسبی، خیانت یا عدم لیاقت وصی و قیم را در شکل دعوا قابل طرح دانسته و در عین حال رسیدگی به آن را تابع قانون امور حسبی دانسته اما حکم صادره را برابر قانون آیین دادرسی مدنی قابل شکایت دانسته‌است.[۱]و قابل ذکر است که رای دادگاه در این موارد از حاکمیت امر مختوم بهره‌مند است.[۲]

رویه‌های قضایی

مطابق حکم شماره ۱۲/۲۵۷ مورخ ۱۳۲۰/۱۲/۲۸ اداره حقوقی قوه قضاییه مادام که خیانت و ناتوانی ولی قهری صغیر محرز نشود صرف موافقت ولی مزبور یا ضم امین مجوز صدور حکم بر ضم امین نخواهد بود.[۳]

منابع

  1. عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1345552
  2. ناصر کاتوزیان. اعتبار امر قضاوت شده در دعوای مدنی. چاپ 5. میزان، 1376.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1975844
  3. محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6486320