ماده 245 قانون امور حسبی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۸ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۴۵ قانون امور حسبی: اگر وارثی قبل از قبول یا رد ترکه فوت کند ورثه آن وارث به جای او می‌توانند ترکه را قبول یا رد نمایند.

توضیح واژگان

ترکه: یعنی قسمت مثبت دارایی به جامانده از متوفی.[۱]

ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می‌یابد.[۲]

نکات تفسیری دکترین

احکام قبول ترکه با قراردادها تفاوت دارند. قبول ترکه به ارث می‌رسد. اختیار قبول ایجاب با مرگ مخاطب آن پایان می‌پذیرد و حق قابل وراثت نیست، ولی قبول ترکه از توابع ملکیت ان است و با مرگ مورث به وارث انتقال پیدا می‌کند.[۳] بنابراین اگر وارثی قبل از قبول یا رد ترکه فوت کند ورثه آن وارث به جای او می‌تواند ترکه را قبول یا رد کند.[۴]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. وارث می‌تواند قبل از تصمیم‌گیری در مورد قبول یا رد ترکه فوت کند.
  2. وراث وارث متوفی این اختیار را دارند که ترکه را به جای متوفی قبول یا رد کنند.
  3. این ماده به وضعیت تصمیم‌گیری در مورد ترکه پس از فوت وارث اولیه می‌پردازد.
  4. حق قبول یا رد ترکه به وراث وارث متوفی منتقل می‌شود.

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 80940
  2. حمید مسجدسرایی. ترمینولوژی فقه اصطلاح‌شناسی فقه امامیه. چاپ 1. پیک کوثر، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4252640
  3. ناصر کاتوزیان. دوره مقدماتی حقوق مدنی (ارث). چاپ 4. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4328880
  4. علی حسین مصلحی عراقی. حقوق ارث. چاپ 1. سمت، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 445208