ماده 245 قانون امور حسبی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۷ توسط راحله تخت روان (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۴۵ قانون امور حسبی: اگر وارثی قبل از قبول یا رد ترکه فوت کند ورثه آن وارث به جای او می‌توانند ترکه را قبول یا رد نمایند.

توضیح واژگان

ترکه: یعنی قسمت مثبت دارایی به جامانده از متوفی.[۱]

ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می‌یابد.[۲]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

احکام قبول ترکه با قراردادها تفاوت دارند. قبول ترکه به ارث می‌رسد. اختیار قبول ایجاب با مرگ مخاطب آن پایان می‌پذیرد و حق قابل وراثت نیست، ولی قبول ترکه از توابع ملکیت ان است و با مرگ مورث به وارث انتقال پیدا می‌کند.[۳] بنابراین اگر وارثی قبل از قبول یا رد ترکه فوت کند ورثه آن وارث به جای او می‌تواند ترکه را قبول یا رد کند.[۴]

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 80940
  2. حمید مسجدسرایی. ترمینولوژی فقه اصطلاح‌شناسی فقه امامیه. چاپ 1. پیک کوثر، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4252640
  3. ناصر کاتوزیان. دوره مقدماتی حقوق مدنی (ارث). چاپ 4. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4328880
  4. علی حسین مصلحی عراقی. حقوق ارث. چاپ 1. سمت، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 445208