وطی به شبهه

وطی به شبهه یعنی وقوع نزدیکی بین زن و مردی که توهم در وقوع نکاح داشته و از عدم استحقاق خود ناآگاه باشند، در واقع به مقاربت زن و مرد با یکدیگر، به تصور اشتباه مبنی بر وجود رابطه زوجیت، نزدیکی به شبهه گویند.

در وطی به شبهه، جهلی که منشأ شبهه می‌باشد؛ ممکن است حکمی یا موضوعی باشد، در جهل حکمی، شخص یا حکم قانون را نمی‌داند؛ یا نمی‌تواند معانی و مفاهیم آن را درک نماید، اما در جهل موضوعی، شخص با وجود آگاهی از نص قانون، در تطبیق حکم مزبور با مصادیق آن در عالم خارج، دچار اشتباه می‌گردد.

وطی به شبهه بر دو نوع است: گاهی شبهه عقد و گاهی شبهه نکاح است. شبهه عقدی، یعنی اینکه پس از ازدواج، بر اساس مقررات شرعی و قانونی، مشخص گردد که نکاح مزبور، باطل بوده‌ است.

مواد مرتبط

• ماده ۲۲۱ قانون مجازات اسلامی

• ماده ۱۰۵۵ قانون مدنی
• ماده ۱۱۵۷ قانون مدنی

مصادیق

• چنانچه عاقد به طرفین قول دهد تا ساعتی بعد، صیغه عقد آنان را جاری نماید؛ و سپس فراموش نماید این کار را انجام دهد؛ و فردای همان روز، دختر و پسر، به تصور اینکه صیغه نکاح آنان، جاری شده؛ نزدیکی نمایند؛ مرتکب وطی به شبهه شده‌اند.

عده وطی به شبهه

مقاله اصلی:"عده وطی به شبهه"

زنی که به شبهه با کسی نزدیکی کند باید عدهٔ طلاق نگاه دارد، خواه وجود شبهه، در هر دو طرف، یا فقط در مرد، محرز گردد، و در مواردی که به هنگام دخول، شبهه فقط در زن وجود داشته؛ وی مکلف به رعایت عده است. در رعایت عده وطی به شبهه، فرقی بین متأهل یا مجرد بودن زن نیست.

ملاک شروع عده

در شروع عده وطی به شبهه، زمان نزدیکی ملاک است؛ نه زمان رفع شبهه.

جستارهای وابسته

• زنا

• نکاح
• عده