اقرار کتبی

اقرار کتبی، نوشته‌ای است حاوی اخباری به زیان نویسنده و به نفع دیگری که می‌تواند به موجب نوشته عادی یا رسمی صورت گیرد مانند اقرار در لایحه، دادخواست، یا نامه خصوصی یا قید دین در دفتر تجاری. اقرار کتبی، به شرط معتبر بودن متن مورد استناد، صحیح است.

در خصوص اقرار کتبی، ماده ۲۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی بیان می‌دارد: «اقرار شفاهی است وقتی که حین مذاکره در دادگاه به عمل آید و کتبی است در صورتی که در یکی از اسناد یا لوایحی که به دادگاه تقدیم گردیده اظهار شده باشد...»

مواد مرتبط

• ماده ۲۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی

مصادیق

• سندی که مدیون در مورد استقراض به دائن خود می‌دهد یا سندی که بدهکار پس از وصول طلب خود به مدیون می‌دهد، از مصادیق اقرار کتبی است.

پیشینه

ماده ۳۶۶ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸، اقرار شفاهی و کتبی، داخل و خارج از دادگاه را پذیرفته بود.

در حقوق تطبیقی

• در حقوق فرانسه، ممکن است اقرار، به صورت شفاهی و ضمن مذاکره یا در جلسه دادرسی یا به صورت کتبی و ضمن لایحه دفاعیه، تحقق یابد.

در فقه

• آیه ۲۸۲ سوره بقره: ... وَلْیُمْلِلِ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ وَلْیَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ …، دلالت بر پذیرش اقرار کتبی دارد.

جستارهای وابسته

• اقرار
• اقرار شفاهی