ماده 237 قانون امور حسبی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۸ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۳۷ قانون امور حسبی: در مواردی که برای اداء دیون متوفی وصی معین شده‌است اثبات دین به طرفیت وصی و ورثه خواهد شد.

توضیح واژگان

دین: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می‌یابد.[۱]

وصی: شخصی است که در ولایت بر مورد وصیت، نایب موصی می‌گردد.[۲]

ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می‌یابد.[۳]

نکات توضیحی

در صورتی که وصی برای ادعای دیون متوفی تعیین شده باشد و شخصی مطابق ماده ۲۳۶ قانون امور حسبی مدعی طلبی از متوفی باشد باید دین را به طرفیت وصی و ورثه اثبات نماید.[۴]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. تعیین وصی برای ادای دیون متوفی ممکن است.
  2. اثبات دین متوفی باید به طرفیت وصی صورت گیرد.
  3. اثبات دین همچنین به طرفیت ورثه انجام می‌پذیرد.
  4. وصی و ورثه هر دو طرف پرونده در موارد ادای دیون متوفی هستند.

منابع

  1. منصور اباذری فومشی. ترمینولوژی حقوق نوین (جلد دوم). چاپ 1. کیان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6568804
  2. سیدمهدی میرداداشی، ولی اله علیزاده و مهدی حسن‌زاده. احوال شخصیه اهل سنت (طلاق، وصیت، ارث، حجر) در مذهب شافعی و حنفی. چاپ 1. خرسندی، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3043892
  3. حمید مسجدسرایی. ترمینولوژی فقه اصطلاح‌شناسی فقه امامیه. چاپ 1. پیک کوثر، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4252640
  4. محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6568840