ماده 230 قانون امور حسبی

ماده 230 قانون امور حسبی: ورثه در مقابل بستانکاران ضامن نقص یا تلف ترکه نیستند مگر اینکه نقص یا تلف مستند به تقصیر آن ها باشد.

توضیح واژگان

ورثه: به کسی می گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبرا بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می یابد.

تلف: یعنی نابود کردن و از بین بردن.

ترکه: یعنی قسمت مثبت دارایی به جامانده از متوفی.

نقص: اسقاط یا سقوط وصف کمال از مال را، نقص گویند.

تقصیر: یعنی ترک کردن کاری که باید انجام می شد یا انجام کاری که نباید ترک می گردید.

نکات توضیحی

ماده 230 قانون امور حسبی این مطلب را در نظر گرفته است که غالبا با فوت شخص اموال وی که وثیقه دیون او می باشند در اختیار وراث قرار می گیرد و مالکیت وراث نسبت به ترکه متزلزل است. حال در فاصله فوت تا تصفیه ترکه ممکن است به ماترک آسیبی وارد شود و مال دچار نقص یا تلف شود. در این حالت ماده 230 قانون امور حسبی وراث را مانند امین در نظر گرفته است بنابراین ورثه ضامن تلف یا نقص مال نیستند مگر در صورت تعدی یا تفریط.