ماده 54 قانون کار
ماده 54 قانون کار: کار متناوب کاری است که نوعاً در ساعات متوالی انجام نمی‌یابد بلکه در ساعات معینی از شبانه روز صورت میگیرد.
تبصره - فواصل تناوب کار در اختیار کارگر است و حضور او در کارگاه الزامی نیست. در کارهای متناوب، ساعات کار و فواصل تناوب و نیز کار اضافی نباید از هنگام شروع تا خاتمه جمعاً از ۱۵ ساعت در شبانه روز بیشتر باشد.
ساعت شروع و خاتمه کار و فواصل تناوب با توافق طرفین و نوع کار و عرف کارگاه تعیین می‌گردد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
کار متناوب: کاری که در آن تمام ساعات کاری در روز بدون فاصله نباشد، کار متناوب می گویند، یا به عبارت دیگر کاری است که در ساعات متوالی انجام نمیگیرد بلکه در ساعات معینی در روز انجام میگیرد.[۱]
نکات توضیحی، تفسیری دکترین
ضوابط شناسایی کار متناوب در ماده عبارتند از:
الف)ماهیت انجام کار، به گونه ای که به صورت یکپارچه و پیوسته انجام نمیشود.
ب)زمان انجام کار، به نحوی که عرفاً در اوقات مختلف از شبانه روز انجام میشود.[۲]
نکات توضیحی
در مورد کارهای متناوب چون فاصله ای بین زمان های انجام کار وجود دارد ساعات کار را به دقت نمی توان تعیین کرد.[۳]
مصادیق و نمونه ها
نمونه بارز کارهای متناوب کار در نانوایی ها است که معمولاً ساعات کار ایشان روزانه در سه بخش صبح،ظهر و عصر انجام میپذیرد.[۴]
منابع
- ↑ منصور اباذری فومشی. حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار. چاپ 2. خرسندی، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3119208
- ↑ احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ 1. نگاه بینه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4541216
- ↑ محمد سلمان طاهری. قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران. چاپ 2. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4200224
- ↑ محمد هدایتی زفرقندی. قرارداد کار. چاپ 2. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3925320