اباحه در معنا‌ی مصدری به معنای مباح کردن و در معنای اسم محصولی به معنای مجاز بودن تصرفی یا انجام عملی می‌باشد.[۱][۲][۳]

مواد مرتبط

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655884
  2. محمدرضا شب خیز. فرهنگ نامه اصول فقه. چاپ 1. کتاب آوا، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655888
  3. فهیمه ملک زاده. دانشنامه حقوقی (حقوق مدنی) (جلد اول). چاپ 1. مجد، 1395.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655892