اراده
اراده، یعنی سوق یافتن نفس، به سوی امری خاص، پس از سنجش و تأیید منافع آن.[۱] قصد جدی و عزم راسخ برای انجام کاری را اراده گویند، در علم حقوق خصوصی اراده شامل دو جزء قصد و رضا می‌باشد.[۲] در حقوق کیفری، اراده به معنای شکل‌گیری قصد ارتکاب عملی مجرمانه در محیط کاملاً آزادانه و همراه با اختیار می‌باشد.[۳]
مواد مرتبط
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- شخصیت معنوی). چاپ 4. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 533988
- ↑ جلیل قنواتی. مطالعه تطبیقی ایجاب و قبول. چاپ 1. بوستان کتاب قم، 1383. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657820
- ↑ حجت سبزواری نژاد. حقوق جزای عمومی (جلد اول) (جرم مجرم مسئولیت کیفری و موانع آن) مطابق قانون مجازات اسلامی 1392. چاپ 2. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657824