فدیه

فدیه، مالی است که (در طلاق خلع و مبارات) زن به مرد می‌دهد. معلق یا مشروط بودن بذل مال، در طلاق خلع و مبارات، صحیح نیست.

مواد مرتبط

• ماده ۱۱۴۶ قانون مدنی
• ماده ۱۱۴۷ قانون مدنی

رجوع به فدیه

در طلاق خلع و مبارات، زوجه حق رجوع به مابذل را دارد.

فدیه در طلاق مبارات

بیشتر بودن فدیه از مهریه زوجه

چنانچه در مبارات، فدیه بیشتر از مهریه زوجه باشد؛ طلاق، صحیح بوده؛ اما مرد نسبت به مازاد بر مهر، حقی نخواهد داشت، و به نظر برخی از حقوقدانان، در مبارات، قسمت مازاد بر فدیه، هبه بوده؛ و تابع قواعد عمومی حقوق می‌باشد.

در فقه

به دلالت روایتی از امام صادق و اجماع، در مبارات، فدیه نباید مازاد بر مهریه تعیین گردد.

انتخاب وکیل مشترک برای تعیین فدیه

در مبارات، زوجین می‌توانند شخصی را، به عنوان وکیل مشترک، انتخاب نموده تا فدیه را تعیین نماید.

در فقه

فدیه در طلاق خلع، باید از شرایط صحت مهر، برخوردار باشد؛ البته در خلع، میزان فدیه مطرح نیست، اما در مبارات، مالی را که زن، به شوهر اعطا می‌نماید؛ نباید بیشتر از مهریه او باشد.

زوجه می‌تواند برای تعیین فدیه، وکیل اختیار نماید؛ و وکیل او نمی‌تواند فدیه را به میزانی بیش از مهرالمثل تعیین کند.

در رویه‌ قضایی

• رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره دلالت اعطای وکالت در طلاق اعم از مبارات و خلع بر حق قبول مابذل

جستارهای وابسته

• طلاق خلع
• طلاق مبارات
• مختلعه