صغر
صِغَر در لغت به معنی خردی، کمسالی و در مقابل آن، کبر است. در اصطلاح حقوقی، صغر عبارت است از این که شخص، به علت کمسالی و نرسیدن به بلوغ شرعی و رشد، اهلیت تصرف در اموال خود را نداشته باشد و چنین شخصی را صغیر میگویند.[۱]
کتب مرتبط
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ احمدعلی حمیتی واقف. حقوق مدنی (جلد سوم) کلیات قراردادها و ایقاع ها. چاپ 1. دانش نگار، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655308