حجر

حجر یعنی منع و جلوگیری، حجر، به منع شرعی از اتیان یک عمل حقوقی اطلاق می گردد؛ بنابراین منع عرفی در زمره حجر قرار نمی گیرد، نظیر ممنوعیت فروش مال غیرمنقول به خارجیان. به کسی که حق تصرف در اموالش را ندارد؛ «محجور» گویند.

صدور حکم رفع حجر

در دعوی صدور حکم به رفع حجر، درصورتی که بر اساس نظر پزشکی قانونی، اختلال روانی خواهان تحت کنترل نسبی بوده و در شرایط فعلی توانائی تصمیم گیری در مورد امور مالی خود را داشته باشد، دادگاه باید حکم به رفع حجر بدهد، هرچند که احتمال عود بیماری در آینده وجود داشته باشد.

فرجام خواهی از احکام راجع به حجر

آرای دادگاه‌های بدوی که به علت عدم درخواست تجدیدنظر قطعیت یافته قابل فرجام خواهی نیست مگر در موارد زیر:

• احکامی که خواسته آن بیش از مبلغ بیست میلیون (۰۰۰ ۰۰۰ ۲۰) ریال باشد.
• احکام راجع به اصل نکاح و فسخ آن، طلاق، نسب، حجر، وقف، ثلث، حبس و تولیت

مواد مرتبط

مواد ۲۱۰ تا ماده ۲۱۳ قانون مدنی

در رویه قضایی

• رای وحدت رویه شماره 800 مورخ 1336/04/11 هیات عمومی دیوان عالی کشور (فرجام‌خواهی از تصمیم دادگاه راجع به حجر )
• نظریه شماره 7/1402/48 مورخ 1402/04/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مطالبه غرامت بدلیل بطلان عقد بیع
• نظریه شماره 7/1401/1169 مورخ 1402/05/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نحوه انتشار آگهی احکام اعلامی

کتب مرتبط

• دوره مقدماتی حقوق مدنی، جلد اول (صفایی)
• حقوق مدنی 1، اشخاص و حمایت های حقوقی آنان (باریکلو)

جستارهای وابسته

اهلیت

بلوغ

رشد

عقل