ماده ۱۲۱ قانون مدنی

ماده ۱۲۱ قانون مدنی: هر گاه کسی به اذن صاحب دیوار، بر روی دیوار، سرتیری گذارده باشد و بعد آن را بردارد نمی‌تواند مجدداً بگذارد مگر به اذن جدید از صاحب دیوار و همچنین است سایر تصرفات.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۲۰ قانون مدنی
• ماده ۱۲۲ قانون مدنی

ماده ۱۲۴ قانون مدنی

توضیح واژگان

به از بین رفتن منع قانونی، توسط مقنن یا شخصی معین، به نفع اشخاصی معلوم یا نامشخص و همچنین به موافقت مالک، جهت تصرف دیگری در مال او «اذن» گویند.

«تصرف» در لغت، یعنی چیزی را به دست آوردن، دست به کاری زدن و مالک شدن چیزی و در اصطلاح به وضعیتی که مالی در اختیار شخصی بوده و آن شخص، بتواند به حق یا عدوان، در مورد آن مال تصمیم‌گیری نماید، به عبارت دیگر به هرگونه مداخله مادی و یا حقوقی که باعث ایجاد تغییر و تحول در شیئی گردد؛ تصرف گویند.

نکات تفسیری دکترین

قانونگذار در این ماده، تفاوتی بین اذن ایقاعی و اذن ضمن عقد لازم قائل نگردیده و هر دو را جایز دانسته است.

برداشتن سرتیر از روی دیوار مشترک، به منزله عدول مالک سرتیر از حق خود است؛ خواه چنین تصمیمی، عمل حقوقی محسوب گردد یا واقعه حقوقی. آنچه مهم است اینکه اذن، فقط برای یک بار اقدام مأذون اعتبار دارد؛ نه برای همیشه، به عبارت دیگر اذن شریک، با برداشتن سرتیر از روی دیوار، منتفی می گردد، حتی اگر رفع سرتیر، به صورت قهری صورت پذیرد و فرقی ندارد که اذن مزبور، لازم بوده باشد یا جایز.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. هر نوع استفاده یا تصرف بر روی دیوار نیازمند اذن مالک دیوار است.
2. بعد از برداشتن سرتیر از روی دیوار، برای قرار دادن مجدد آن نیاز به کسب اجازه جدید از صاحب دیوار است.
3. اصل بر ضرورت دریافت اجازه در تصرفات جدید است حتی اگر قبلاً برای همان نوع تصرف اجازه اخذ شده باشد.
4. این ماده تأکید بر لزوم اذن جدید برای هر گونه تصرف جدید دارد.