ماده ۵۴۸ قانون مدنی

نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۶ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ماده ۵۴۸ قانون مدنی: حصهٔ هر یک از مالک و مضارب در منافع باید جزء مشاع از کل از قبیل ربع یا ثلث و غیره باشد.

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین ماده 548 قانون مدنی

اگر طرفین توافق نموده باشند که از منافع تجارت، مقدار معینی به مالک تعلق گرفته؛ و بقیه آن متعلق به عامل باشد؛ در این صورت چون هنوز معلوم نیست که منافع مزبور، به چه میزان خواهد بود؛ و آیا به حدی که برای عامل معین گردیده؛ خواهد رسید، و آیا از این اندازه تجاوز خواهد نمود تا چیزی هم نصیب مالک شود یا نه؛ در نتیجه، به دلیل مجهول بودن سهم هر یک از طرفین، چنین عقدی باطل بوده؛ و در قالب هیچ قرارداد دیگری نیز قابل تفسیر نیست.[۱]

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

سود مضاربه، نباید به صورت عددی مشخص تعیین گردد؛ بلکه باید به صورت کسر مشاع یا درصد باشد.[۲]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 548 قانون مدنی

  1. حصه به معنای سهم است و در این ماده به سهم هر یک از مالک و مضارب اشاره شده است.
  2. منافع به سودها یا درآمدهایی اطلاق می‌شود که از فعالیت اقتصادی مورد نظر به دست می‌آید.
  3. حصه باید به صورت مشاع باشد، به این معنا که سهم هر طرف به صورت یک بخش غیرمجزا از کل تعیین شود.
  4. مثال‌هایی از حصه مشاع شامل ربع یا ثلث از کل منافع است.
  5. تنظیم سهم به صورت جزء مشاع از کل، شفافیت و عدالت در تقسیم منافع را تضمین می‌کند.
  6. تاکید می‌کند که سهم‌ها نباید به صورت دقیق و جزئی (غیرمشاع) مشخص شوند.

مقالات مرتبط

منابع

  1. منصور عدل. حقوق مدنی. چاپ 1. خرسندی، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1061408
  2. آیت اله سیدعلی خامنه ای. رساله آموزشی (قسمت دوم) احکام معاملات. چاپ 5. فقه روز، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5048852