کاوشی در نانوشته ‌تلقی‌شدن شروط و آثار حقوقی مترتب بر آن (مطالعه تطبیقی میان حقوق فرانسه و حقوق ایران)

نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۰:۳۶ توسط Maryam shamsi (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{نشریه دانش حقوق مدنی|عنوان=کاوشی در نانوشته ‌تلقی‌شدن شروط و آثار حقوقی مترتب بر آن (مطالعه تطبیقی میان حقوق فرانسه و حقوق ایران)|نویسنده=مسعود نریمانپور|نویسنده دوم=مهدی نریمانپور|محور موضوعی=حقوق مدنی|محور موضوعی دوم=حقوق تطبیقی|سال نشر=1...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

کاوشی در نانوشته ‌تلقی‌شدن شروط و آثار حقوقی مترتب بر آن (مطالعه تطبیقی میان حقوق فرانسه و حقوق ایران) عنوان مقاله ای از مسعود نریمانپور و مهدی نریمانپور است که در فروردین 1403 و شماره ی 25 نشریه علمی دانش حقوق مدنی منتشر شده است.

دانش حقوق مدنی
عنوانکاوشی در نانوشته ‌تلقی‌شدن شروط و آثار حقوقی مترتب بر آن (مطالعه تطبیقی میان حقوق فرانسه و حقوق ایران)
نویسندهمسعود نریمانپور
مهدی نریمانپور
محور موضوعیحقوق مدنی
حقوق تطبیقی
سال نشر۱۴۰۳
منتشر شده درنشریه دانش حقوق مدنی
دوره۱۳
شماره۲۵
دانلود مقالهدانلود از سایت نشریه


چکیده

بسیار اتفاق می­افتد که طرفین قرارداد به­ تناسب نیازها و اغراضشان، طیفی از شروط را در ضمن عقد می­گنجانند. با این ­وجود، این­گونه نیست که متعاقدین در گنجاندن شروط ضمن عقد مقید به مقررات خاصی نباشند، بلکه قانونگذار در کنار شناسایی اصل آزادی شروط، طیفی از مقررات (همچون ماده 232 و 233 قانون مدنی) را برای اعتبار شرعی و قانونی آن لحاظ کرده است؛ به­ گونه ­ای که در صورت نقض هر کدام از این مقررات ضمانت­ اجرای مشخصی همچون بطلان و فسخ را در پی دارد. یکی از این ضمانت­ اجراها که خاستگاه آن حقوق فرانسه است، نانوشته ­تلقی­ شدن برخی از شروط ضمن عقد است؛ بدین صورت که رعایت­ نکردن برخی از مقررات در شروط ضمن عقد، موجب می­شود که قانونگذار آن شرط را کأن­ لم ­یکن فرض کند و در نتیجه واجد هیچ اثر حقوقی بر طرفین قرارداد نخواهد شد. در این پژوهش بر آن هستیم، با استناد به منابع کتابخانه ­ای با رویکرد تحلیلی – توصیفی به بررسی ماهیت، ویژگی­ها و آثار حقوقی این نهاد در حقوق فرانسه بپردازیم و در ضمن آن­ امکان شناسایی آن در حقوق ایران و آثار حقوقی ممکن در قوانین موجود بررسی شود. نتایج پژوهش نشان می­دهد که نانوشته ­تلقی­ شدن شروط، ضمانت ­اجرایی با ماهیت مستقل است که در کنار بطلان اعمال می­شود؛ چراکه در حقوق فرانسه، برای بطلان آثار حقوقی متعددی درنظر گرفته شده است و این آثار در نهاد نانوشته­ تلقی­ شدن شروط جاری نیست. به­ عنوان­ مثال بطلان عمل قضایی است؛ همچنان­که مشمول مرور زمان نیز هستند. حال آنکه نهاد موردنظر ما، نه عمل قضایی است و نه مشمول مرور زمان. در حقوق ایران نیز گرچه این نهاد به­ صورت مستقل شناسایی نشده است. با این ­وجود، برخی از نصوص قانونی همچون مواد 1069، 1081 و 778 قانون مدنی حاکی از توجه ضمنی قانونگذار به ضرورت وجود این نهاد حقوقی است و با توجه به آثار حقوقی مستقلی که قانونگذار برای آن درنظر گرفته است، می­توان در حقوق ایران نیز آن را مستقل از نهاد بطلان دانست. ازجمله این آثار عبارت است از: عدم ایجاد حق فسخ ناشی از شروط نانوشته و عدم مبطل ­بودن آن نسبت به عقد.

کلید واژه ها

مواد مرتبط