شرط خلاف مقتضای عقد

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

شرط خلاف مقتضای عقد هر شرطی است که با مقتضای اطلاق عقد یا مقتضای ذات عقد منافات داشته باشد. مقتضای اطلاق آن مفاد و مدلولی است که عقد بدون قید یا شرط، دلالت بر آن خواهد داشت و مقتضای ذات همان جوهره و اثر اصلی عقد می‌باشد.[۱][۲][۳][۴][۵]

مواد مرتبط

منابع

  1. فهیمه ملک زاده. دانشنامه حقوقی (حقوق مدنی) (جلد دوم). چاپ 1. مجد، 1395.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6656916
  2. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد چهارم) (شخصیت، تابعیت، اسناد سجل احوال، اقامتگاه، قرابت، نکاح و فسخ آن). چاپ 13. اسلامیه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6656920
  3. مراد مقصودی. قراردادها و تعهدات (به انضمام مجموعه مقالات حقوقی). چاپ 1. پژوهان، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6656924
  4. سیدمرتضی قاسم زاده. حقوق مدنی (عقد بیع و شروط و خیارات). چاپ 1. میزان، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6656928
  5. اسماعیل عابدینی. فرهنگ مختصر (ثبتی-حقوقی) راهگشا. چاپ 1. جنگل، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6656932