طلاق مبارات
«مبارات» یعنی مفارقت،[۱] و طلاق مبارات، طلاقی است که در آن، زن، مالی به شوهر میدهد تا راضی به طلاق گردد.[۲] در قانون مدنی، طلاق مبارات آن است که کراهت از طرفین باشد ولی در این صورت عوض باید زائد بر میزان مهر نباشد.[۳]
مواد مرتبط
ماهیت
طلاق خلع و مبارات، تا زمانی که زن، به مابذل رجوع ننموده؛ بائن است.[۴]
صیغه طلاق مبارات
در صیغه مبارات، ممکن است الفاظی که مشتق از «طلاق» یا «مبارات» است؛ دلالت بر جدایی بین زوجین نمایند.[۵]
مقایسه با طلاق خلع
در طلاق خلع، تنها زوجه نسبت به زوج، کراهت دارد؛ اما در طلاق مبارات، کراهت دو طرفه است،[۶] البته آثار طلاقهای خلع و مبارات، یکسان است.[۷]
فدیه در طلاق مبارات
مقاله اصلی:"فدیه"
معلق یا مشروط بودن فدیه
معلق یا مشروط بودن بذل مال، در طلاق خلع و مبارات، صحیح نیست.[۸]
رجوع به فدیه
در طلاق خلع و مبارات، زوجه حق رجوع به مابذل را دارد.[۹]
بیشتر بودن فدیه از مهریه زوجه
چنانچه در مبارات، فدیه بیشتر از مهریه زوجه باشد؛ طلاق، صحیح بوده؛ اما مرد نسبت به مازاد بر مهر، حقی نخواهد داشت،[۱۰][۱۱] و به نظر برخی از حقوقدانان، در مبارات، قسمت مازاد بر فدیه، هبه بوده؛ و تابع قواعد عمومی حقوق میباشد.[۱۲]
انتخاب وکیل مشترک برای تعیین فدیه
در مبارات، زوجین میتوانند شخصی را، به عنوان وکیل مشترک، انتخاب نموده تا فدیه را تعیین نماید.[۱۳]
در فقه
به دلالت روایتی از امام صادق و اجماع، در مبارات، فدیه نباید مازاد بر مهریه تعیین گردد.[۱۴]
فدیه در طلاق خلع، باید از شرایط صحت مهر، برخوردار باشد؛ البته در خلع، میزان فدیه مطرح نیست، اما در مبارات، مالی را که زن، به شوهر اعطا مینماید؛ نباید بیشتر از مهریه او باشد.[۱۵]
زوجه میتواند برای تعیین فدیه، وکیل اختیار نماید؛ و وکیل او نمیتواند فدیه را به میزانی بیش از مهرالمثل تعیین کند.[۱۶]
در رویه قضایی
مقالات مرتبط
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره متوسط حقوق مدنی (حقوق خانواده). چاپ 4. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 144740
- ↑ هوشنگ گل محمدی. طلاق قضایی و آرای دیوانعالی کشور. چاپ 1. حقوقی، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4604876
- ↑ ماده ۱۱۴۷ قانون مدنی
- ↑ محمد بروجردی عبده. کلیات حقوق اسلامی. چاپ 1. رهام، 1381. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3573520
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد پنجم) (طلاق، متعه، اولاد، خانواده، انفاق، حجر و قیمومت). چاپ 11. اسلامیه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 253788
- ↑ سیداسعد شیخ الاسلامی. احوال شخصیه (جلد اول) (ازدواج و پایان آن در مذاهب چهارگانه اهل سنت). چاپ 1. مرکز نشر دانشگاهی، 1370. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1190656
- ↑ سیداسعد شیخ الاسلامی. احوال شخصیه (جلد اول) (ازدواج و پایان آن در مذاهب چهارگانه اهل سنت). چاپ 1. مرکز نشر دانشگاهی، 1370. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1190656
- ↑ سیداسعد شیخ الاسلامی. احوال شخصیه (جلد اول) (ازدواج و پایان آن در مذاهب چهارگانه اهل سنت). چاپ 1. مرکز نشر دانشگاهی، 1370. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1190656
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. حقوق مدنی (رهن و صلح). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 541600
- ↑ علی جعفرزاده. دوره حقوق مدنی خانواده (نکاح و انحلال آن). چاپ 2. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4520560
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره متوسط حقوق مدنی (حقوق خانواده). چاپ 4. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 144764
- ↑ علی جعفرزاده. دوره حقوق مدنی خانواده (نکاح و انحلال آن). چاپ 2. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4520560
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد پنجم) (طلاق، متعه، اولاد، خانواده، انفاق، حجر و قیمومت). چاپ 11. اسلامیه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 253812
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مجموعه محشای قانون مدنی. چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1716304
- ↑ آیت اله سیدمحمد موسوی بجنوردی. اندیشههای حقوقی (جلد اول) (حقوق خانواده). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 157584
- ↑ آیت اله سیدمحمد موسوی بجنوردی. اندیشههای حقوقی (جلد اول) (حقوق خانواده). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 157612