رای وحدت رویه ردیف 53/17 مورخ 1353/03/15 هیات عمومی دیوان عالی کشور (جنحه یا خلاف بودن مجازات قطع یا ریشه کن کردن یا سوزاندن نهال جنگلی)
رای وحدت رویه ردیف 53/17 مورخ 1353/03/15 هیئت عمومی دیوان عالی کشور (موضوع: جنحه یا خلاف بودن مجازات قطع یا ریشه کن کردن یا سوزاندن نهال جنگلی): ماده (13) قانون جزای عمومی مصوب خردادماه 1352 در مقام تعریف جزای نقدی نسبی می‌گوید: (جزای نقدی نسبی آن است که میزان آن براساس واحد یا مبنای خاص قانونی احتساب می‌گردد) و چون جزای نقدی نسبی که به موجب ماده (42) اصلاحی مصوب 20/01/1348 قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌ها و مراتع برای بریدن یا ریشه کن کردن و یا سوزاندن نهال جنگلی تعیین گردیده بر مبنا و مأخذ حداکثر 50 ریال هر نهال می‌باشد و به موجب مواد (9 و 12) قانون جزا مصوب خرداد 1352- مطلق جزای نقدی حداکثر تا 5000 ریال کیفر خلافی و از 5001 ریال به بالا کیفر جنحه‌ای شناخته شده اعم از این که جزای نقدی در قانون نسبی باشد و با ثابت ملاک تشخیص خلافی و یا جنحه‌ای بودن جرم قطع یا ریشه کن کردن یا سوزاندن نهال جنگلی در مورد هر جرم علی حده تجاوز و یا عدم تجاوز حداکثر مجموع مبلغ جزای نقدی نسبی خواهد بود که براساس حداکثر 50 ریال واحد محاسبه جزای نقدی نسب مصرّح در ماده (42) اصلاحی قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌ها و مراتع از طرف دادگاه قانوناً قابلیت تعیین دارد. این رأی به موجب ماده (3) الحاقی به آیین دادرسی کیفری و در حد پیش‌بینی شده ضمن قانون وحدت رویه مصوب 1328 لازم الاتباع خواهد بود.