ماده ۴۲ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
ماده 42 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: دادگاه رسيدگي كننده به جرائم موضوع اين قانون در صورت ضرورت و مصلحت طفل يا نوجوان مي تواند ضمن صدور حكم محكوميت، حسب مورد يك يا چند مورد از تصميمات زير را اتخاذ كند. اين تصميمات از حيث قابليت تجديدنظرخواهي تابع حكم اصلي است:
الف) معرفي طفل و نوجوان يا خانواده آنها به سازمان ها و نهادهاي دولتي و غيردولتي فعال در زمينه اقدامات حمايتي؛
ب) ايجاد محدوديت در اعمال حقوق مربوط به ملاقات، حضانت، ولايت، قيمومت، وصايت و سرپرستي طفل و نوجوان؛
پ) سپردن طفل و نوجوان به صورت موقت به سازمان بهزيستي يا مراكز مربوط.
توضیح واژگان
تجدیدنظر خواهی: در لغت به معنای دوباره نظر کردن در امر یا نوشتهای است.[۱] در اصطلاح حقوقی، مقصود از تجدید نظر، قضاوت کردن مجدد آراء کیفری است.[۲]
نکات توضیحی
بر اساس ماده 42 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، دادگاه کیفری رسیدگی کننده به جرایم این قانون، در صورتی که ضرورت داشته باشد و مصلحت طفل یا نوجوان ایجاب نماید، می تواند ضمن صدور حکم محکومیت، حسب موردی یک یا چند مورد از تصمیمات مذکور در ماده را اتخاذ نماید.[۳]
منابع
- ↑ هادی طیبی. بررسی تطبیقی تجدیدنظر احکام کیفری در حقوق ایران و انگلستان. دانشگاه شهید بهشتی، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4186992
- ↑ هادی طیبی. بررسی تطبیقی تجدیدنظر احکام کیفری در حقوق ایران و انگلستان. دانشگاه شهید بهشتی، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4187004
- ↑ امیرحسین رزاززاده. کارگاه حقوقی حمایت از اطفال و نوجوانان. چاپ 1. جنگل، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6652496