ماده ۴۶ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 46 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: در تمام تدابير و اقدامات حمايتي موضوع اين قانون، اولويت با اقداماتي است كه منجر به خروج طفل يا نوجوان از محيط خانواده يا قطع ارتباط با آن ها نشود.

توضیح واژگان

طفل: کسی است که به حد بلوغ شرعی نرسیده باشد.(سن بلوغ در پسران 15 سال و در دختران 9 سال قمری است)[۱]

نوجوان: شخصی است که به سن بلوغ رسیده و زیر 18 سال سن دارد.[۲]

منابع

  1. امید یزدی. دانشنامه حقوق خانواده. چاپ 1. آوا، 1394.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6486764
  2. محمد مصدق. شرح قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با رویکرد کاربردی (چاپ چهارم). چاپ 4. جنگل، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4336652