ماده ۴۶ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۷ توسط راحله تخت روان (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۶ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: در تمام تدابیر و اقدامات حمایتی موضوع این قانون، اولویت با اقداماتی است که منجر به خروج طفل یا نوجوان از محیط خانواده یا قطع ارتباط با آن‌ها نشود.

توضیح واژگان

طفل: کسی است که به حد بلوغ شرعی نرسیده باشد. (سن بلوغ در پسران ۱۵ سال و در دختران ۹ سال قمری است)[۱]

نوجوان: شخصی است که به سن بلوغ رسیده و زیر ۱۸ سال سن دارد.[۲]

منابع

  1. امید یزدی. دانشنامه حقوق خانواده. چاپ 1. آوا، 1394.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6486764
  2. محمد مصدق. شرح قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با رویکرد کاربردی (چاپ چهارم). چاپ 4. جنگل، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4336652