ماده ۴۶ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۴۶ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: در تمام تدابیر و اقدامات حمایتی موضوع این قانون، اولویت با اقداماتی است که منجر به خروج طفل یا نوجوان از محیط خانواده یا قطع ارتباط با آن‌ها نشود.
توضیح واژگان
طفل: کسی است که به حد بلوغ شرعی نرسیده باشد. (سن بلوغ در پسران ۱۵ سال و در دختران ۹ سال قمری است)[۱]
نوجوان: شخصی است که به سن بلوغ رسیده و زیر ۱۸ سال سن دارد.[۲]
منابع
- ↑ امید یزدی. دانشنامه حقوق خانواده. چاپ 1. آوا، 1394. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6486764
- ↑ محمد مصدق. شرح قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با رویکرد کاربردی (چاپ چهارم). چاپ 4. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4336652