قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

قانون آیین دادرسی مدنی، در اصطلاحات اسلامی مطلقاً به مقررات رسیدگی طرق الحکم می‌گفتند و در واقع قوانینی است که قضات در رسیدگی مدنی و امور حسبی به کار می‌برند.[۱]

پیشینه‌

اولین قانون مشابه با قانون آیین دادرسی مدنی فعلی در ایران، تحت عنوان قانون اصول تشکیلات عدلیه و محاضر شرعیه و حکام صلحیه در سال 1290 شمسی، پس از پیروزی انقلاب مشروطه و با پیشنهاد کمیسیون عدلیه در دومین دوره مجلس شواری ملی به تصویب رسید.

رویه های قضایی

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 338332