ماده ۱۳ قانون شکار و صید

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۳۰ توسط احسان تیربندپی (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۳ قانون شکار و صید: (اصلاحی ۱۳۷۵/۰۹/۲۵)- هر کس مرتکب اعمال زیر شود به مجازات حبس از نود و یک روز تا سه سال یا جزای نقدی از شصت میلیون ریال تا هشتاد و پنج میلیون ریال و در صورت تکرار به هر دو مجازات محکوم می شود:

الف (اصلاحی ۱۳۵۳/۱۰/۳۰)- شکار جانوران وحشی کمیاب و در معرض خطر انقراض از قبیل جیبیر، گورخر، گوزن زرد ایرانی، یوزپلنگ، تمساح ( کروکودیل)، هوبره و میش مرغ.

ب (اصلاحی ۱۳۵۳/۱۰/۳۰)- شکار در پارک های ملی.

ج (اصلاحی ۱۳۷۵/۰۹/۲۵)- شکار، صید و یا کشتار جانوران وحشی با استفاده از سموم و مواد منفجره و امثال آن و شکار به صورت تعقیب با استفاده از وسیله نقلیه موتوری و همچنین کشتار آنان به طریق جرگه و محاصره دسته جمعی.

د (اصلاحی ۱۳۵۳/۱۰/۳۰)- مبادرت به اقداماتی که موجبات آلودگی آب دریای خزر و خلیج فارس و دریای عمان با مواد غیرنفتی را فراهم آورده و باعث مرگ و میر آبزیان یا به خطر افتادن محیط زیست آنان شود.

ه (اصلاحی ۱۳۵۳/۱۰/۳۰)- - ایجاد یا فراهم کردن مقدمات آتش سوزی در پارک های ملی و آثار طبیعی ملی و مناطق حفاظت شده یا پناهگاههای حیات وحش بر اثر بی مبالاتی یا عدم رعایت مقررات محیط زیست و یا تخلف از نظامات دولتی.

تبصره ۱(الحاقی ۱۳۷۵/۰۹/۲۵)- در صورت ایجاد آتش سوزی عمدی در پارک های ملی و آثار طبیعی ملی، مرتکب به مجازات های مقرر در ماده (۶۷۵) قانون مجازات اسلامی محکوم خواهد شد.

تبصره ۲(اصلاحی ۱۳۷۵/۰۹/۲۵)- هر کس مبادرت به زنده گیری، شکار، خرید، فروش، حمل، نگهداری و صدور پرندگان شکاری از قبیل شاهین، بحری، بالابان و دلیجه کند علاوه بر محکومیت به حداکثر مجازات حبس مقرر در این ماده به جزای نقدی از شصت میلیون ریال تا یکصد و بیست میلیون ریال محکوم خواهد شد.

رویه های قضایی