تبيين ماهيت حقوقي انتقال اعتبار از طريق نظام بانکي

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۲۴ توسط Fariba-Ranjbar (بحث | مشارکت‌ها) (←‏چکیده)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

تبيين ماهيت حقوقي انتقال اعتبار از طريق نظام بانکي نام مقاله ای از محمد صالحی مازندرانی و فرهاد بیات بوده که در شماره ششم دوره دوم (بهار 1393) فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی منتشر شده است.

چکیده

انتقال اعتبار، در نگاه اول یک عمل حقوقی است که میان ارسال کننده و دریافت کننده دستور پرداخت منعقد میگردد و طی آن دریافت کننده متعهد میشود که مبلغ دستور پرداخت را مطابق دستورالعمل مندرج در آن به ذینفع اعتبار منتقل نماید و در مقابل، ارسال کننده هم متعهد میشود که مبلغ اخیرالذکر را به اضافه هزینه های انتقال به دریافت کننده پرداخت نماید. انتقال اعتبار از یکسو نوعی ابزار پرداخت است که جابه جایی پول را تسهیل میکند و از سوی دیگر نوعی روش پرداخت محسوب میشود. تحلیل حقوقی این نهاد نشان میدهد که هیچیک از قالبهای سنتی موجود نمیتواند مبین ویژگیها و کارکردهای آن باشد و نامگذاری این نهاد در رویه بانکداری به حواله بانکی تا حدودی تحت تاثیر نظریه برخی از فقها، مبنی بر لزوم قرارگرفتن توافقات در قالب عقود معین شده شرعی )توقیفی بودن عقود( رواج یافته است تا صحت و الزام آوری آن مورد تردید قرار نگیرد؛ تردیدی که با پذیرش اصل حاکمیت اراده در نظام حقوقی ایران به صراحت ماده 20 قانون مدنی، باید از اذهان زدوده شود.

کلیدواژه ها

  • انتقال اعتبار
  • حواله
  • انتقال طلب
  • پرداخت بانکی
  • انتقال وجه

مواد مرتبط