ماده 239 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

ماده 239 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت:سود قابل تقسیم عبارت است از سود خالص سال مالی شرکت منهای زیان‌های سال‌های مالی قبل و اندوخته قانونی مذکور در ماده۲۳۸ و سایر اندوخته‌های اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال‌های قبل که تقسیم نشده است.

مواد مرتبط

ماده 140 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

ماده 237 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

ماده 238 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

ماده 239 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

ماده 240 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

ماده 241 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

توضیح واژگان

سود قابل تقسیم:سود قابل تقسیم سودی است که از درامد حاصل در سال مالی شرکت پس از کسر کلیه هزینه ها و استهلاکات و وضع زیان های وارده در سنوات مالی ثبل و منهای اندوخته قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.

اندوخته اختیاری:اندوخته اختیاری قسمتی از سود خالص است که بنابر تصمیم مجمع عمومی عادی معمولا بنابر توصیه هیات مدیره بین سهامداران تقسیم نمی گردد و به عنوان ذخیره عمومی یا ذخیره مخصوص نگهداری می گردد.

اندوخته قانونی:اندوخته قانونی قسمتی از سود خالص شرکت است که پس از کم نمودن زیان های وارد در سال های قبل معادل یک بیستم آن مطابق ماده 140 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت به عنوان اندوخته قانونی کسر و برداشت می شود.

موضوع نمودن: در اینجا به معنای کسر و برداشت است.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

یکی از حقوقی که سهامداران در شرکت سهامی دارند حق دریافت سود سالیانه می باشد. در صورتی که منافعی برای شرکت وجود داشته باشد بعداز اینکه مبالغ و کسورات بالا انجام شد از سود ویژه اگر سودی باقی ماند تقسیم 10 درصد سود ویژه بین صاحبان سهام الزامی است لذا مدیران نمی توانند تمام سود را به عنوان اندوخته اختیاری نزد شرکت نگه دارند.بد نیست در خصوص سود قابل تقسیم در اینجا صحبت کنیم. سود قابل تقسیم سودی است که از درامد حاصل در سال مالی شرکت پس از کسر کلیه هزینه ها و استهلاکات و پرداخت مالیات و وضع زیان های وارده در سنوات مالی قبل و منهای اندوخته قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.باید اشاره داشت که تقسیم سود و اندوخته بین صاحبان سهام صرفا پس از تصویب مجمع عمومی جایز خواهد بود.

نکات توضیحی

این ماده در مقام تبیین و توضیح سود خالص است که قابل تقسیم است.البته باید افزود که سودی قابل تقسیم است که به تصویب مجمع عمومی عادی رسیده باشد. در این راستا بیان می دارد سود قابل تقسیم عبارت است از در امد حاصل در هر سال مالی شرکت پس از کسر هزینه ها و استهلاکات و وضع و کسر زیان های وارده در سنوات مالی ثبل و منهای اندوخته های قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.

انتقادات

یکی از انتقاداتی که به این ماده وارد است این است که زیان های مالی سال های مالی قبل باید در حساب های شرکت و ترازنامه همان سال مالی منعکس گردد و نمی توان بعد از چند سال زیان مالی را برای شرکت اعلام کرد و این حق سهامداران است که هر سال مالی بدانند وضعیت شرکت به چگونه است.این امر می تواند راه گریزی برای سهامداران قبلی باشد و به ضرر سهامداران جدید باشد.