ماده 128 قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
ماده ۱۲۸ قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران: کارکنانی که یک یا چند عضو خود یا بخشی از آن را برای همیشه از دست دهند یا بیش از یک سال از خدمت منفک و تحت معالجه قرار گیرند و یا به علت فقدان سلامتی تمام یا بخشی از توان کاری خود را از دست بدهند و تا یک سال کارآئی خود را بدست نیاورند چنانچه ناشی از موارد مذکور در ماده فوق باشد جانباز و در سایر موارد معلول شناخته می شوند.
این کارکنان از نظر وضعیت خدمتی مشمول یکی از بندهای زیر خواهند بود:
الف – کارکنانی که خسارت وارده بر عضو یا اعضاء آنان و یا میزان کارائی از دست رفته آنها به حدی باشد که امکان ادامه خدمت برای آنان وجود داشته باشد به خدمت ادامه می دهند.
ب – کارکنانی که خسارت وارده بر عضو یا اعضاء آنان و یا میزان کارائی از دست رفته ایشان در حدی باشد که امکان ادامه خدمت را از آنان سلب نماید و یا بیش از یک سال به سبب معالجه منفک از خدمت باشند حسب مورد بازنشسته، موظف و یا مشمول قانون حالت اشتغال می گردند.
تبصره ۱ – تطبیق وضعیت کارکنان با این ماده از نظر پزشکی بر عهده شورای عالی پزشکی برابر دستورالعمل مربوطه می باشد.
تبصره ۲ – کارکنانی که بر اساس این ماده بازنشسته می گردند چنانچه حداکثر تا پنج سال پس از بازنشستگی سلامت خود را به نحوی بازیابند که به تشخیص شورای عالی پزشکی امکان ارجاع شغل به آنان وجود داشته باشد در صورتی که واجد صلاحیت اعاده به خدمت باشند با تمایل شخصی و با تصویب مقامات مذکور در ماده (۸۷) این قانون با درجه و رتبه قبل از بازنشستگی به خدمت اعاده می گردند.
تبصره ۳ – دستورالعمل اجرائی این ماده توسط نیروی انتظامی و با هماهنگی وزارت کشور تهیه و از طریق ستاد کل به تصویب فرمانده کل قوا می رسد.