ماده 130 قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
ماده ۱۳۰ قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران: اصلاحی ۰۸/۰۴/۱۳۹۰ (اصلاحی ۰۸/۰۴/۱۳۹۰) - کارکنان پایور مشمول این قانون با رسیدن به حد نصاب مقرر زیر و با رعایت سایر شرایط زیر بازنشسته میگردند:
الف – امیران و کارمندان همطراز در سن شصت سالگی.
ب – افسران ارشد و کارمندان همطراز آنان در سن پنجاه و پنج سالگی.
ج – سایر کارکنان اعم از انتظامی و کارمند در سن پنجاه و دو سالگی.
تبصره ۱ – نیروی انتظامی مکلف است با تقاضای بازنشستگی کارکنانی که حداقل سی سال سابقه خدمت دارند (هر چند به حد نصاب مربوط نرسیده باشند) موافقت نماید.
تبصره ۲ – کارکنان بعد از سی سال خدمت و قبل از رسیدن به حد نصاب سنی مربوط، چنانچه ارزیابی کارائی سالانه آنان از دو سوم نمره کل ارزیابی کمتر باشد در همان سال بازنشسته میشوند.
تبصره ۳ – بازنشستگی کارمندان منوط به داشتن حداقل بیست سال سابقه خدمت می باشد.
تبصره ۴ – در مواقع ضروری و نیاز نیروی انتظامی و با تمایل کارکنان پایور پس از رسیدن به حد نصابهای سنی مربوط بازنشستگی آنان به مدت سه سال با تصویب فرمانده نیروی انتظامی به تعویق خواهد افتاد.
تبصره ۵ – کارکنانی که دارای حداقل بیست و پنج سال سابقه خدمت رسمی دولتی باشند میتوانند تقاضای بازنشستگی نمایند، قبول یا رد تقاضای آنان موکول به نظر نیروی انتظامی میباشد و صرف تقاضای بازنشستگی رافع تعهدات و مسؤولیتهای محوله به کارکنان نخواهد بود. این مدت در مورد زنان بیست سال تمام می باشد.
تبصره ۶ – کارکنان شاغل در مشاغلی که به موجب قوانین خاص، شرایط ویژهای برای آنها پیشبینی شده است از قبیل متصدیان مشاغل سخت و زیانآور و کار با اشعه و نظایر آن از نظر سنوات بازنشستگی مشمول مقررات مربوطه خواهند بود.
تبصره ۷ – در صورتی که کارکنان در طول اجرای تنبیه تنزیل موقت درجه یا رتبه بازنشسته شوند، به استثنای مشمولین تبصره (۳) این ماده با درجه یا رتبه قبل از تنبیه بازنشسته خواهند شد.