اطلاق

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۴ توسط Shayesteh.majd (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اطلاق وضعیت لفظی را گویند که بر تمام مصادیق معنای خود دلالت کند. لفظ دارای اطلاق را مطلق می‌نامند.[۱][۲][۳][۴][۵][۶]

رویه قضایی

منابع

  1. محمدعلی معیرمحمدی. بایسته های اصول فقه (شرح اصول فقه مظفر با تطبیق آرای شهید صدر) منطبق بر حقوق و قوانین ایران (جلد اول). چاپ 2. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657252
  2. حسین رفسنجانی مقدم و معصومه حسن پور. ترمینولوژی تنقیح قوانین (شرح بیش از 350 اصطلاح کاربردی). چاپ 2. نگاه بینه، 1395.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657256
  3. حسین نوبخت. شیوه های تفسیر قوانین مدنی. چاپ 1. فروزش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657260
  4. محمدرضا شب خیز. کلید واژه های (اصول فقه دانشگاهی). چاپ 2. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657264
  5. محمدرضا شب خیز. کلید واژه های (اصول فقه دانشگاهی). چاپ 2. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657264
  6. علی عباس حیاتی. اصول استنباط در حقوق موضوعه کنونی. چاپ 1. میزان، 1398.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657272