ماده 2 قانون متمم قانون ثبت اسناد و املاک

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۲ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۲ قانون متمم قانون ثبت اسناد و املاک مصوب ۱۳۵۴,۰۴,۰۹:''' اصلاحی ۱۳/۰۶/۱۳۵۸ - نسبت به قطعات مفروز از پلاک اصلی شماره ۲۳۹۵ اراضی مشاعی طرشت که مساحت هر یک بیشتر از یکهزار متر مربع نباشد در صورتیکه متقاضی ثبت یا قائم مقام قانونی او تا تاریخ تقد...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲ قانون متمم قانون ثبت اسناد و املاک مصوب ۱۳۵۴,۰۴,۰۹: اصلاحی ۱۳/۰۶/۱۳۵۸ - نسبت به قطعات مفروز از پلاک اصلی شماره ۲۳۹۵ اراضی مشاعی طرشت که مساحت هر یک بیشتر از یکهزار متر مربع نباشد در صورتیکه متقاضی ثبت یا قائم مقام قانونی او تا تاریخ تقدیم این لایحه (۲۹ر۱۲ر۱۳۵۷) احداث ساختمان در زمین مذکور کرده باشد و اشکال دیگری جز اعتراض بر تحدید حدود مزبور وجود نداشته باشد اداره ثبت بنام متقاضی ثبت یا قائم مقام قانونی او فقط نسبت بیک قطعه سند مالکیت صادر خواهد نمود و هرگاه پس از صدور سند مالکیت معترض ذیحق تشخیص شود دادگاه کسی را که بموجب این قانون سند مالکیت بنام او صادر میشود بپرداخت بهای زمین معادل ارزش معاملاتی آن در تاریخ صدور حکم در وجه ذینفع محکوم خواهد نمود.

تبصره ۱ – در مورد آن قسمت از اراضی مذکور در این ماده که طبق احکام قطعی در سهم موقوفه قرار گرفته و مساحت آن تا پانصد متر مربع بوده و از طرف اوقاف باجاره واگذار شده و مستأجر تا تاریخ ۱۲ر۸ر۱۳۵۳ در آن احداث ساختمان کرده باشد سند مالکیت عرصه بنام موقوفه و سند مالکیت اعیانی بنام صاحب اعیان صادر خواهد شد.

تبصره ۲ – تشخیص شرایط مقرر در این ماده با اداره ثبت تهران است و اداره ثبت بمحض صدور سند مالکیت مراتب را بدادگاهی که پرونده در آن مطرح رسیدگی است اعلام خواهد نمود.