ماده 1 لایحه قانونی معادن مصوب 1331
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۱ لایحه قانونی معادن مصوب ۱۳۳۱ مصوب ۱۳۳۱,۱۰,۰۳: مواد معدنی موجوده در روی زمین یا زیر زمین از نظر اجرای این لایحه قانونی بطبقات سه گانه زیر تقسیم می شود:
طبقه اول – مواد معدنی که معمولا بمصرف کارهای ساختمانی میرسد مانند سنک گچ – سنک آهک – سنگهای ساختمانی – سنک مرمر – خاک رس و ماسه و امثال آن
طبقه دوم عبارتند از:
الف – مواد معدنی فلزی مانند آهن – کرم – منگانز – کبالت – مس – انتیموان – قلع – روی – جیوه – سرب – وانادیوم و امثال آن و همچنین فلزاتی مانند طلا – نقره – پلاتین و امثال آن.
ب – نیترات ها – فسفات ها – نمک طعام – نمک های قلیایی – براتها – مانیزی و نمکهای نظیر آن و آبهای طبی و معدنی و امثال آن
ج – سوخت های جامد مانند ذغال سنک – لینیت – تورب – سنک های بیتومی و امثال آن.
د – خاک سرخ – گوگرد – پنبه نسوز – خاک نسوز – و امثال آن
ه– – سنگهای قیمتی مانند الماس – زمرد – یاقوت – و امثال آن
طبقه سوم عبارتند از:
الف – کلیه مواد نفتی و قیر و گازهای طبیعی و امثال آن.
ب – کلیه مواد رادیوآکتیو مانند رادیوم – توریوم و اورانیوم و کلیه موادیکه جهت استفاده نیروی اتمی بکار میرود.
تبصره – نسبت بموادیکه نامبرده نشده و از جهت طبقه بندی مورد تردید واقع شود و همچنین مواد معدنی که شامل چند ماده از یک طبقه یا قسمتی از مواد مندرج در یک طبقه و قسمتی از مواد مندرج در طبقه دیگر باشد برحسب نظر و تصویب شورایعالی معادن نوع و طبقه آنها معلوم خواهد شد.