ماده 6 لایحه قانونی معادن مصوب 1331

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۸ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۶ لایحه قانونی معادن مصوب ۱۳۳۱ مصوب ۱۳۳۱,۱۰,۰۳:''' دارنده گواهی کشف در ظرف مدت ششماه از تاریخ صدور گواهی مزبور میتواند از وزارت اقتصاد ملی درخواست صدور پروانه استخراج را بنماید در صورتی که شورایعالی معادن صلاحیت فنی و مالی او را ت...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۶ لایحه قانونی معادن مصوب ۱۳۳۱ مصوب ۱۳۳۱,۱۰,۰۳: دارنده گواهی کشف در ظرف مدت ششماه از تاریخ صدور گواهی مزبور میتواند از وزارت اقتصاد ملی درخواست صدور پروانه استخراج را بنماید در صورتی که شورایعالی معادن صلاحیت فنی و مالی او را تصدیق نماید پروانه استخراج بنام او صادر خواهد شد.

پس از گذشتن مدت مزبور و یا رد درخواست کاشف از لحاظ عدم صلاحیت فنی و مالی وزارت اقتصاد ملی میتواند پروانه استخراج را بر طبق مقررات این لایحه قانونی و ماده ۱۰ بشخص ذیصلاحیت دیگر اعطاء نماید در اینصورت استخراج کننده حقوق کاشف را بر طبق ماده ۱۵ باید بپردازد چنانچه معدن کشف شده در اراضی اشخاص واقع شده باشد دارنده پروانه استخراج حق الارض را بر طبق این لایحه قانونی بمالک خواهد پرداخت و اگر معدنی در زمینهای دولتی یا بلاصاحب باشد این حق الارض متعلق بدولت است.

تبصره – فقط کاشفین که پروانه اکتشاف آنها پس از تصویب این لایحه قانونی صادر شود حق استفاده از مزیت در اخذ پروانه استخراج برای معادن واقع در زمین های اشخاص را دارا خواهند بود.