ماده 5 قانون وکالت مصوب 1314

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۲ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۵ قانون وکالت مصوب ۱۳۱۴ مصوب ۱۳۱۴,۰۶,۲۰:''' باشخاص ذیل اجازه وکالت داده نمیشود: ۱ – اتباع خارجه. ۲ – قضاه و مستخدمین دولتی و بلدی و مملکتی در حین اشتغال بخدمت. ۳ – کسانیکه سن آنها کمتر از بیست و پنجسال است. ۴ – محکومین بانفصال ا...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵ قانون وکالت مصوب ۱۳۱۴ مصوب ۱۳۱۴,۰۶,۲۰: باشخاص ذیل اجازه وکالت داده نمیشود:

۱ – اتباع خارجه.

۲ – قضاه و مستخدمین دولتی و بلدی و مملکتی در حین اشتغال بخدمت.

۳ – کسانیکه سن آنها کمتر از بیست و پنجسال است.

۴ – محکومین بانفصال ابد از خدمات دولتی.

۵ – اشخاصیکه مرتکب اعمالی شوند که منافی با شیون وکالت است.

۶ – اشخاص مشهور بفساد اخلاق و متجاهر به استعمال مسکر و افیون و اعمال منافی عفت. ۷ – اشخاصی که تحت ولایت یا قیمومت هستند.

۸ – محکومین بجنایت مطلقا و محکومین بجنحه که بموجب قانون مستلزم محرومیت از حقوق اجتماعی یا از شغل وکالت باشند و یا اینکه محکمه محکومیت مزبور را در حکم خود قید کرده باشد.

۹ – کسانی که باتهام ارتکاب جنایت یا جنحه که بموجب قانون مستلزم محرومیت از حقوق اجتماعی است تحت محاکمه هستند.