ماده 7 قانون وکالت مصوب 1314

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۲ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۷ قانون وکالت مصوب ۱۳۱۴ مصوب ۱۳۱۴,۰۶,۲۰:''' باشخاص ذیل ممکن است بدوا اجازه وکالت درجۂ دوم یا سوم داده شود: ۱ – باشخاصی که سه سال متوالی یا متناوب خدمت قضایی کرده و سلب صلاحیت قضایی از آنها نشده باشد. ۲ – باشخاصی که از دانشکده های ح...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷ قانون وکالت مصوب ۱۳۱۴ مصوب ۱۳۱۴,۰۶,۲۰: باشخاص ذیل ممکن است بدوا اجازه وکالت درجۂ دوم یا سوم داده شود:

۱ – باشخاصی که سه سال متوالی یا متناوب خدمت قضایی کرده و سلب صلاحیت قضایی از آنها نشده باشد.

۲ – باشخاصی که از دانشکده های حقوق داخله یا خارجه دارای شهادت نامه لیسانس هستند و یک سال قضاوت یا وکالت کرده باشند.

۳ – فارغ التحصیل های کلاس قضایی که دو سال سابقه وکالت یا قضاوت داشته باشند.

۴ – اشخاصی که قبل از اجراء این قانون سه سال سابقه شغل وکالت داشته و محکومیت انتظامی از درجۂ سه ببالا نداشته باشند.