ماده 11 قانون اصلاح قانون توسعه معابر مصوب 1320
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۱۱ قانون اصلاح قانون توسعه معابر مصوب ۱۳۲۰ مصوب ۱۳۲۰,۰۴,۰۱: ساختن کف سواره روهای معابر از سنک یا اسفالت و امثال آن بهزینه شهرداری و ساختمان پیاده رو یا کوچه هاییکه عرض آنها از هفت متر کمتر و قابلیت پیاده روسازی ندارد با مالکین مجاور یا نمایندگان قانونی آنها خواهد بود.
تبصره ۱ – در هر خیابان که شهرداری دست بکار کف سازی سواره رو بشود ساختمان پیاده روهای آن خیابان و همچنین کف سازی کوچه های متصل به آن خیابان طبق دستور شهرداری برای مالکین مجاور یا نمایندگان قانونی آنها اجباری است.
تبصره ۲ – مالکین مشمول تبصره ۱ این ماده هر گاه با وجود اخطار کتبی یک ماهه شهرداری نخواهند یا نتوانند اقدام بکف سازی پیاده رو یا کوچه سهمی خود نمایند شهرداری اقدام بکف سازی نموده هزینه آنرا با ده یک اضافه از مالکین دریافت خواهد داشت. اشخاص غیرمتمکن از پرداخت ده یک اضافه معاف خواهند بود.
برای پرداخت طلب شهرداری چنانچه از طرف مالکین غیرمتمکن تقاضای قرار اقساط بشود شهرداری تقاضای آنها را پذیرفته طلب خود را باقساطی که حداکثر از یکسال تجاوز نمیکند دریافت خواهد داشت.
هر گاه نسبت بتشخیص تمکن و یا عدم تمکن و همچنین نسبت بمبلغ و مدت اقساط که در هر حال از یکسال بیشتر نخواهد بود بین شهرداری و مالک تراضی نشود هییت رفع اختلاف مذکور در ماده ۱۴ این قانون بشکایت هر طرفیکه مراجعه کرده است رسیدکی نموده و رای خواهد داد و رای هییت قطعی است.