ایفای ناروا

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ایفای ناروا یعنی شخصی بدون اینکه به دیگری مدیون باشد، بر اساس تصور اشتباه خود را مدیون تلقی کرده و مالی را به دگری بدهد. چون ایفا مسبوق به وجود یک دین است و در فرض مذکور اساسا دینی وجود نداشته لذا ایفا ناصحیح و به عبارت دیگر ناروا تلقی می‌گردد. در چنین فرضی شخص ایفا کننده حق استرداد مال پرداختی را خواهد داشت.[۱][۲][۳][۴]

مواد مرتبط

کتب مرتبط

منابع

  1. ↑ ناصر کاتوزیان. دوره مقدماتی حقوق مدنی وقایع حقوقی (مسئولیت مدنی). چاپ 8. شرکت سهامی انتشار، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657980
  2. ↑ ایراندخت نظری. حقوق مدنی (جلد چهارم) (الزام های بدون قرارداد). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657984
  3. ↑ بختیار عباسلو. مسئولیت مدنی (با نگرش تطبیقی). چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657988
  4. ↑ سیدحسن صفایی و حبیب الله رحیمی. مسئولیت مدنی ( الزامات خارج از قرارداد) (با تجدیدنظر و اضافات). چاپ 13. سمت، 1399.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657992
برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ایفای_ناروا&oldid=342061»