تعهدات و مسیولیت های فرستنده کالا در قرارداد حمل و نقل دریایی در حقوق ایران و کنوانسیون 2009 رتردام

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۰۱ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات پایان نامه|عنوان=تعهدات و مسیولیت های فرستنده کالا در قرارداد حمل و نقل دریایی در حقوق ایران و کنوانسیون ۲۰۰۹ رتردام|رشته تحصیلی=حقوق خصوصی|دانشجو=سید میثم باقری|استاد راهنمای اول=غلام نبی فیضی چکاب|استاد مشاور اول=حمیدرضا علوم...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
تعهدات و مسیولیت های فرستنده کالا در قرارداد حمل و نقل دریایی در حقوق ایران و کنوانسیون ۲۰۰۹ رتردام
عنوانتعهدات و مسیولیت های فرستنده کالا در قرارداد حمل و نقل دریایی در حقوق ایران و کنوانسیون ۲۰۰۹ رتردام
رشتهحقوق خصوصی
دانشجوسید میثم باقری
استاد راهنماغلام نبی فیضی چکاب
استاد مشاورحمیدرضا علومی یزدی
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۹۲
دانشگاهدانشگاه علامه طباطبایی



تعهدات و مسیولیت های فرستنده کالا در قرارداد حمل و نقل دریایی در حقوق ایران و کنوانسیون ۲۰۰۹ رتردام عنوان پایان نامه ای است که توسط سید میثم باقری، با راهنمایی غلام نبی فیضی چکاب و با مشاوره حمیدرضا علومی یزدی در سال ۱۳۹۲ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی دفاع گردید.

چکیده

فرستنده کالا در قرارداد حمل ونقل دریایی همانند متصدی حمل و نقل دارای تعهدات و مسیولیتهایی است. این تعهدات و مسیولیتها در قوانین و مقررات داخلی و بین المللی مورد عنایت قرار گرفته است. کنوانسیون رتردام آخرین تحول بین المللی است که در آن به تعهدات و مسیولیتهای فرستنده کالا به طور دقیق و منجز توجه شده است. از جمله تعهداتی که در کنوانسیون رتردام و قوانین داخلی مورد توجه قرار گرفته است تحویل کالای آماده حمل، فراهم سازی اطلاعات و اسناد، فراهم سازی اطلاعات برای گردآوری مفاد قرارداد و اطلاع دادن درباره ماهیت خطرناک کالا می باشد. همچنین فرستنده کالا بر اساس این قواعد دارای مسیولیتهایی است که ریشه این مسیولیتها از دو منشاء مسیولیت قراردادی و مدنی می باشد که به این ترتیب هرگاه مسیولیت قراردادی برای فرستنده کالا در نظر گرفته نشده باشد مسیولیت وی بر مبنای مسیولیت مدنی مورد محاسبه قرار خواهد گرفت. در پایان نامه حاضر برای مطالعه این موضوع، در فصل اول مفاهیم کلی مانند قرارداد حمل و نقل، فورواردر، فرستنده کالا، متصدی حمل و سایر مفاهیم مرتبط با موضوع پایان نامه مورد بررسی قرار گرفت و به تفصیل بیان شد. در فصل دوم برای تشریح سوالات تحقیق ابتدا تعهدات فرستنده کالا در کنوانسیون رتردام و قوانین داخلی مطالعه گردید و سپس در مبحث دوم این فصل مسیولیتهای فرستنده کالا بر مبنای مسیولیتهای مدنی و قراردادی مورد مطالعه قرار گرفت.

ساختار و فهرست پایان نامه

چکیده ۱

مقدمه ۲

فصل اول– مفاهیم، پیشینه و منابع قانونی ناظر به تعهدات و مسیولیت های فرستنده کالا در حمل و نقل دریایی ۹

مبحث اول– مفهوم قرارداد حمل و نقل دریایی در حقوق ایران و کنوانسیون رتردام ۱۰

گفتار اول– تعریف و پیشینه قرارداد حمل ونقل دریایی ۱۰

بند اول– پیشینه تاریخی قرارداد حمل و نقل ۱۱

بند دوم– تعریف قرارداد حمل و نقل دریایی ۱۴

بند سوم– مفاهیم مرتبط با قرارداد حمل و نقل دریایی ۱۶

الف– کشتی ۱۶

ب– کالا ۱۸

ج– اینکوترمز ۲۰

گفتار دوم– مفاهیم ناظر به اطراف قرارداد حمل و نقل دریایی ۲۱

بند اول– فرستنده کالا ۲۱

بند دوم– متصدی حمل و نقل ۲۳

بند سوم– فورواردر ۲۵

بند چهارم– گیرنده ۲۷

گفتار سوم– انواع قراردادهای مرتبط با قرارداد حمل و نقل دریایی ۲۷

بند اول– بارنامه ۲۸

الف– ویژگی های بارنامه ۳۰

ب– انواع بارنامه ۳۱

بند دوم– قرارداد اجاره کشتی ۳۴

مبحث دوم– رویکرد قوانین داخلی و کنوانسیون رتردام به قرارداد حمل و نقل دریایی ۳۶

گفتار اول– قوانین و رویه داخلی ۳۷

بند اول– قوانین داخلی ۳۸

الف– قوانین تجارت و مدنی ۳۸

ب– قوانین خاص ۴۰

بند دوم– رویه قضایی ۴۲

گفتار دوم– رویکرد تکاملی اسناد بین المللی به قرارداد حمل و نقل دریایی؛ از لاهه تا رتردام ۴۴

بند اول– از کنوانسیون لاهه تا کنوانسیون رتردام ۴۵

بند دوم– تصویب کنوانسیون رتردام ۵۱

فصل دوم– احکام و آثار تعهدات و مسیولیتهای فرستنده کالا ۵۵

مبحث اول– تعهدات فرستنده کاالا ۵۶

گفتار اول– تعهدات قانونی ۵۶

بند اول– حقوق داخلی ۵۷

الف– قانون تجارت ۵۷

ب– قانون دریایی ۶۰

بند دوم– تعهدات فرستنده در کنوانسیون رتردام ۶۲

الف– آماده سازی کالا برای حمل ۶۳

ب– فراهم سازی اطلاعات، دستورالعمل ها و اسناد ۶۴

ج– فراهم سازی اطلاعات مربوط به مفاد قرارداد ۶۵

د– ارایه اطلاعات راجع به ماهیت کالای خطرناک ۶۷

ه– پرداخت کرایه حمل ۶۸

گفتار دوم– تعهدات قراردادی فرستنده کالا ۶۹

بند اول– شروط ضمن عقد ۷۰

بند دوم– اینکوترمز ۷۳

بند سوم– تعهدات ناشی از بارنامه ها ۷۸

مبحث دوم– مسیولیت های فرستنده کالا در قوانین داخلی و کنوانسیون رتردام ۷۹

گفتار اول– مبانی مسیولیت فرستنده کاالا ۷۹

بند اول– مسیولیت قراردادی ۸۰

الف– تعریف ۸۰

ب– شرایط مسیولیت قراردادی ۸۱

۱– وجود قرارداد نافذ ۸۱

۲– نقض قرارداد ۸۲

۳– وجود ضرر ۸۳

بند دوم– مسیولیت مدنی ۸۴

الف– تعریف ۸۴

ب– ارکان مسیولیت ۸۵

۱– وقوع ضرر ۸۵

۲– فعل زیانبار ۸۷

۳– رابطه سببیت ۸۸

گفتار دوم– ضمانت اجرای عدم انجام تعهدات در قبال اطراف قرارداد ۸۸

بند اول– مسیولیت فرستنده کالا در قبال متصدی حمل ۸۹

الف– بار اثباتی مسیولیت فرستنده ۹۰

ب– تاخیر مستند به عمل فرستنده ۹۱

ج– مسیولیت فرستنده در قبال مفاد قرارداد ۹۲

د– مسیولیت فرستنده در قبال کالاهای خطرناک ۹۳

بند دوم– مسیولیت فرستنده در برابر سایر اشخاص ۹۵

بند سوم– محدوده زمانی مسیولیت فرستنده ۹۶

بند چهارم– عوامل موثر بر مسیولیت فرستنده کالا ۹۷

الف– قوه قاهره ۹۸

ب– انواع بارنامه ها ۹۹

نتیجه گیری و پیشنهادات ۱۰۱

پیوست– ترجمه کنوانسیون ۲۰۰۹ رتردام ۱۰۵

منابع و مآخذ

کلیدواژه ها

  • تعهد ناشی از قرارداد
  • حقوق ایران
  • حمل ونقل دریایی
  • حمل ونقل کالا
  • قراردادهای کالا
  • قواعد روتردام
  • کنوانسیون روتردام
  • مسیولیت قراردادی
  • مسیولیت مدنی
  • مسیولیت مدنی
  • مسیولیت قراردادی
  • فرستنده کالا
  • قرارداد حمل و نقل دریایی