مسیولیت مدنی رسانه های تبلیغاتی در حقوق ایران

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۴ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات پایان نامه|عنوان=مسیولیت مدنی رسانه های تبلیغاتی در حقوق ایران|رشته تحصیلی=حقوق خصوصی|دانشجو=سودابه رفیعی|استاد راهنمای اول=ایوب احمدپور|استاد مشاور اول=محمدرضا امیرمحمدی|مقطع تحصیلی=کارشناسی ارشد|سال دفاع=۱۳۹۴|دانشگاه=دانشگ...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مسیولیت مدنی رسانه های تبلیغاتی در حقوق ایران
عنوانمسیولیت مدنی رسانه های تبلیغاتی در حقوق ایران
رشتهحقوق خصوصی
دانشجوسودابه رفیعی
استاد راهنماایوب احمدپور
استاد مشاورمحمدرضا امیرمحمدی
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۹۴
دانشگاهدانشگاه شهید باهنر کرمان



مسیولیت مدنی رسانه های تبلیغاتی در حقوق ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط سودابه رفیعی، با راهنمایی ایوب احمدپور و با مشاوره محمدرضا امیرمحمدی در سال ۱۳۹۴ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه شهید باهنر کرمان دفاع گردید.

چکیده

یکی از راه های ارایه اطلاعات به مصرف کننده ،تبلیغات است.گاهی این تبلیغات کاذب است ومصرف کننده در پایان درمی یابد که کالای خریداری شده مطابق تعریف و تبلیغ ها نیست. ومنجر به فریب خوردن مخاطب ودر نهایت ضرر هایی به اومی شود واین امر نه تنها موجب مسیولیت صاحبان تبلیغ کالا می شود؛ بلکه رسانه های تبلیغاتی نیز در برابر مصرف کننده مسیولیت خواهند داشت.برای فعالیت رسانه های تبلیغاتی مقررات و قواعدی وضع شده است که فعالیت رسانه های تبلیغاتی خارج از چارچوب این اصول و قواعد را می توان تبلیغات گمراه کننده یا تقصیر تبلیغاتی نامید. ازجمله موارد موجب ضمان که از سوی رسانه های تبلیغاتی روی می دهد عبارتند از: تدلیس،نقض حریم خصوصی وبه خطر افتادن سلامت افراد.درمورد اینکه رسانه های تبلیغاتی در برابر مخاطبین خودمسیولیتی از بابت تبلیغات گمراه کننده وغیر واقعی دارنددو دیدگاه وجود دارد:دیدگاه اول مسیولیت را فقط بر عهده تولید کنندگان و صاحبان کالا یا همان صاحبان تبلیغ می دانند با این استدلال که تعهد رسانه ی تبلیغاتی تعهد به وسیله خواهد بود و تنها در صورتی رسانه ملزم به جبران خسارت خواهد بود که مرتکب تقصیر شود.اما دیدگاه دوم که مبتنی است بر قواعد فقهی لاضرر و غرور رسانه تبلیغاتی را مسیول می داندبه عبارت دیگر رسانه های تبلیغاتی و صاحبان کالا به صورت تضامنی در مقابل مخاطب مسیولیت دارند ولی در ارتباط با خودشان چنانچه رسانه فاقد علم و سوءنیت بوده است در صورت جبران خسارت مخاطب حق رجوع به صاحبان تبلیغ را خواهد داشت.با توجه به استدلال ارایه شده در دیدگاه دوم و این که این نظریه حمایت بیشتری از حقوق مصرف کننده می کند؛در نتیجه نظریه دوم قابل قبول تر به نظر می رسد.

ساختار و فهرست پایان نامه

مقدمه: ۱

فصل اول:شناخت رسانه و تبلیغات ۷

مبحث اول–مفاهیم وتقسیمات ۸

گفتار اول–مفاهیم ۹

بند اول:مفهوم مسیولیت مدنی ۹

بند دوم:مفهوم رسانه ۹

الف:موبایل مارکتینگ یا پریمیوم ۱۰

ج:اسپم(Spam) ۱۱

بند دوم :مفهوم تبلیغات ۱۲

الف:مفهوم لغوی تبلیغات: ۱۲

ب:مفهوم اصطلاحی تبلیغات: ۱۳

گفتاردوم:اقسام تبلیغات تجاری ۱۴

بند اول:تبلیغ تجاری مستقیم وغیر مستقیم ۱۵

بند دوم:تبلیغات مقایسه ای یا تطبیقی: ۱۵

بند سوم:تبلیغات اغراق آمیز ۱۶

بندچهارم:تبلیغات بر اساس منبع ۱۶

گفتارسوم :عناصر تبلیغات ۱۷

بند اول:صاحب آگهی : ۱۸

بند دوم:آگهی : ۱۸

بند سوم:مخاطبان تبلیغات : ۱۹

بند چهارم:کانون های آگهی(تولید کنندگان آگهی) : ۱۹

بند پنجم:ابزار یا رسانه های تبلیغ ۲۰

مبحث دوم: تاریخچه تبلیغات بازرگانی: ۲۱

گفتار اول: تاریخچه تبلیغات تجاری در جهان ۲۱

گفتار دوم:تاریخچه تبلیغات در ایران ۲۲

نتیجه گیری : ۲۳

فصل دوم: منابع مسیولیت مدنی رسانه های تبلیغاتی و مراجع نظارتی ۲۵

مبحث اول:منابع مسیولیت مدنی رسانه ۲۶

گفتار اول: قوانین عام ۲۶

بند اول:قانون اساسی ۲۶

بند دوم:قانون مسیولیت مدنی ۲۷

بند سوم:قانون مدنی ۲۸

گفتاردوم:منابع اختصاصی مسیولیت مدنی رسانه های تبلیغاتی ۲۸

بند اول:قوانین اختصاصی در زمینه ی تبلیغات پیش از انقلاب اسلامی ۲۹

الف:قانون مطبوعات ایران مصوب ۵محرم۱۳۲۶ه ق(۱۸اسفند ۱۲۸۶ه ش) ۳۰

ب:دومین قانون مطبوعات ایران مصوب

بهمن ۱۳۳۱(لایحه قانونی مطبوعات) ۳۱

ج: قانون مطبوعات ایران مصوب۱۰ مرداد ۱۳۳۴ ه ش ۳۱

د:آیین نامه آگهی های تجارتی رادیویی ۳۱

ه:آیین نامه تنظیم امور اعلانات مصوب۱۳۴۸ ۳۲

ی:آیین نامه امور تبلیغاتی وکانون های آگهی مصوب

شهریور۱۳۵۴ ه ش ۳۲

بند دوم:قوانین اختصاصی در زمینه تبلیغات بعد از انقلاب اسلامی ۳۳

الف:آیین نامه تاسیس ونظارت بر نحوه ی کار وفعالیت کانون های آگهی و تبلیغاتی ۳۳

ب:مواردی از قانون تجارت الکترونیکی: ۳۵

ج:مقررات امور پزشکی و دارویی ومواد خوردنی وآشامیدنی ۳۵

د:قانون نظام صنفی ۳۶

ه:"آیین نامه اجرایی ماده ۷قانون حمایت از حقوق مصرف کننده ۳۷

گفتار سوم:بررسی تبلیغات بازرگانی از منظر منابع بین المللی ۳۸

بند اول:تبلیغات بازرگانی براساس اعلامیه درباره اصول راهنمای استفاده از پخش رادیویی و تلویزیونی از طریق ماهواره ۳۹

بند دوم:توصیه های کمیسیون بین المللی مطالعه درباره مسایل ارتباطات راجع به تبلیغات بازرگانی ۴۰

بند سوم:مقررات مصوب شورای اتحادیه اروپایی درباره تبلیغات بازرگانی فریب دهنده ۴۰

بند چهارم:مقررات رهنمود تلویزیون بدون مرز در مورد تبلیغات تجارتی تلویزیونی مصوب شورای اتحادیه اروپا ۴۱

مبحث سوم:سازوکارهای نظارتی برتبلیغات بازرگانی و شناخت مراجع نظارتی ۴۱

بند اول:نظارت از دیدگاه اسلام ۴۲

بند دوم :نظارت بر تبلیغات صداو سیما ۴۳

بند سوم:نظارت بر تبلیغات در پیش نویس قانون تبلیغات تجاری ۴۴

بند چهارم :نظارت های صنفی ومدنی ۴۵

بند پنجم:نظارت از طریق N G Oها ۴۶

گفتار ششم:نظارت برتبلیغات در حقوق انگلیس و امریکا ۴۶

بنداول : نظارت برتبلیغات در حقوق انگلیس ۴۶

بند دوم: نظارت بر تبلیغات در حقوق امریکا ۴۷

نتیجه گیری : ۴۸

فصل سوم: مبانی مسیولیت مدنی رسانه های تبلیغاتی و شیوه های جبران خسارت ۵۰

مبحث اول:انواع تبلیغات موجب ضمان ۵۲

گفتار اول:تبلیغات موجب ضمان در قانون تجارت الکترونیکی ۵۲

بند اول:مشخص نبودن هویت شخص یا بنگاه ذینفع در تبلیغ: ۵۲

بند دوم:ارسال تبلیغات بدون اجازه ی مخاطب ۵۳

بند سوم: به خطر انداختن سلامت افراد ۵۳

گفتار دوم:تبلیغات موجب ضمان از نظر فقه ۵۴

بنداول:حرمت نجش در تبلیغات بازرگانی ۵۵

بند دوم: حرمت قرعه کشی وجوایز حساب های پس اندازدر تبلیغات ۵۶

بند سوم:حرمت غش ودروغ در تبلیغات بازرگانی ۵۷

گفتار سوم:تبیلغات موجب ضمان درآیین نامه اجرایی ماده ۷قانون حمایت از حقوق مصرف کننده ۵۹

مبحث دوم:مبنای مسیولیت مدنی ناشی از تبلیغات نادرست کالا ۵۹

گفتار اول: عدم مسیولیت برای رسانه های تبلیغاتی ۶۰

گفتار دوم: مسیول دانستن رسانه هاو کانون های تبلیغاتی ۶۱

گفتار سوم:مبانی مسیولیت ناشی از تبلیغات گمراه کننده ۶۳

بند اول:وجوب اعلام الجاهل فیما یعطی ۶۳

بنددوم:قاعده لا ضرر ۶۴

بند سوم: قاعده غرور ۶۵

الف:عمل خدعه آمیز ۶۵

ب:ورود ضرر ۶۶

ج: رابطه سببیت ۶۷

د: علم وجهل غار و مغرور ۶۷

بند چهارم:رابطه تسبیب ۶۹

مبحث سوم:مسیولیت هریک از عناصر تبلیغات ۷۱

گفتار اول:مسیولیت صاحب آگهی ۷۲

بند اول:محتوای آگهی ۷۲

بند دوم:اسناد و مدارک لازم ۷۳

گفتار دوم:مسیولیت های آژانس ۷۴

گفتار سوم:نقش مراجع رسمی مربوطه ۷۵

گفتار چهارم:رسانه دولتی (صدا وسیما) ۷۵

مبحث چهارم: اسباب طرح دعواو جبران خسارات مربوطه ۷۶

گفتار اول:اسباب طرح دعوا ۷۶

بند اول:تدلیس ۷۶

بنددوم:تخریب کالای مقابل ۷۸

بندسوم:نقض حریم خصوصی ۷۹

گفتاردوم: نحوه ی جبران خسارات ناشی از تبلیغات ۸۰

گفتار اول:جبران ضررهای مادی ۸۱

گفتار دوم: جبران ضررهای معنوی ۸۲

گفتارسوم:شرط عدم مسیولیت در تبلیغات تجاری ۸۴

نتیجه گیری فصل : ۸۶

نتیجه گیری نهایی: ۸۸

پیشنهادات: ۹۱

فهرست منابع: ۹۳

کلیدواژه ها

  • رسانه های تبلیغاتی
  • مسیولیت مدنی
  • مسیولیت مدنی
  • گمراهی
  • تدلیس (فریب)
  • قاعده لاضرر
  • تبلیغات
  • رسانه
  • قانون